Today at 19:45 I arrived at my home, after a day of 160 km.
I am tired, maybe also because I did not take a day of since sunday a week ago, so 11 days with about 120 km a day. Now I can recuperate again.
I am glad t be home again. Yesterday Tiny in Grientsven asked me what my highs and lows had been. Spontaniously I could rspnmd to the lows: the accident with the dog, which did not survive. My freewheel which was damaged in the mountains of the Sierra de Segura. It was more difficult to respond to the highs, but now I know my nominations: some moments when I camped in the wild were very beautiful.
Today or tomorrow I will updaten the weblog and write a message with some data of the trip.
Wednesday, 12 August 2009
Ik ben thuis
Vandaag 160 km gefietst. Heel veel regen gehad. Genoten van de hele tocht, want ik rook de stal.
Om 19:45 was ik thuis, na een laatste 160 km. Ik ben nu aan het wennen.
Ik ben trouwens 5,5 kg afgevallen.
Vandaag of morgen zal ik alles op de site bijwerken inclusief wat statistische gegevens.
Ik ben erg blij geweest met de vele mails die ik mocht ontvangen. Ik vond de reacties op de blog ook erg leuk.
Ik ga de tocht nu nog eens goed nalezen en evalueren.
Gisterenochtend vroeg Tiny uit Grientsveen wat mijn hoogte en dieptepunmten waren geweest. Een prima vraag. Spontaan kon ik de dieptepunten wel aangeven: het ongeval met de hond die ik dood heb gereden, en het stuk gaan van mijn freewheel midden in de bergen van de Siera de Segura. de hoogtepunten moest ik even diep over nadenken. Ik denk, voorlopig zijn genomineerd: de paar unieke momenten die ik heb beleefd in de natuur bij het wild kamperen.
Om 19:45 was ik thuis, na een laatste 160 km. Ik ben nu aan het wennen.
Ik ben trouwens 5,5 kg afgevallen.
Vandaag of morgen zal ik alles op de site bijwerken inclusief wat statistische gegevens.
Ik ben erg blij geweest met de vele mails die ik mocht ontvangen. Ik vond de reacties op de blog ook erg leuk.
Ik ga de tocht nu nog eens goed nalezen en evalueren.
Gisterenochtend vroeg Tiny uit Grientsveen wat mijn hoogte en dieptepunmten waren geweest. Een prima vraag. Spontaan kon ik de dieptepunten wel aangeven: het ongeval met de hond die ik dood heb gereden, en het stuk gaan van mijn freewheel midden in de bergen van de Siera de Segura. de hoogtepunten moest ik even diep over nadenken. Ik denk, voorlopig zijn genomineerd: de paar unieke momenten die ik heb beleefd in de natuur bij het wild kamperen.
Schoonhoven
De laatste loodjes. Nederland is wederom prachtig, jammer dat het zo klein is.
Ik heb bij de ANWB een fietsknooppuntenkaart gekocht en daarlangs mijn route uitgestippeld. Weliswaar maak ik dan wat slingertjes en is het niet de meest efficiente route, maar het is zo makkelijk om van nummertje naar nummertje te rijden. Het gaat ook over de mooiste en rustigste wegen en er staan bankjes langs (waar ik maar een keer of 3 gebruik van maak).
Bij Beek en Donk kwam ik toch wel op wat bekender terrein en kwam ik tot de conclusie dat ik met de fietsknooppunten toch wel erg veel om rijdt. Dus toen ben ik van plaats naar plaats gaan rijden.
Ik ben eerst in Lith langsgereden bij een vriend. Daarna langs mijn broer in Wijk en Aalburg. Daar heb ik geslapen.
Het is nu echt mijn laatste etappe naar huis, gewoon dwars door Nederland. (bij Schoonhoven)
Ik heb bij de ANWB een fietsknooppuntenkaart gekocht en daarlangs mijn route uitgestippeld. Weliswaar maak ik dan wat slingertjes en is het niet de meest efficiente route, maar het is zo makkelijk om van nummertje naar nummertje te rijden. Het gaat ook over de mooiste en rustigste wegen en er staan bankjes langs (waar ik maar een keer of 3 gebruik van maak).
Bij Beek en Donk kwam ik toch wel op wat bekender terrein en kwam ik tot de conclusie dat ik met de fietsknooppunten toch wel erg veel om rijdt. Dus toen ben ik van plaats naar plaats gaan rijden.
Ik ben eerst in Lith langsgereden bij een vriend. Daarna langs mijn broer in Wijk en Aalburg. Daar heb ik geslapen.
Het is nu echt mijn laatste etappe naar huis, gewoon dwars door Nederland. (bij Schoonhoven)
Monday, 10 August 2009
Hasenfeld, 3 days to go. I forgot to send it, so I am in Holland now.
I am in Germany in the Eifel. My counter indicates 5145 km. In Catenom (North of France) I met a couple which had ridden a new alternative, by Germany. They had taken 4 valleys: the Rur, the Urft, the Kyl and the Mosel. 4 valleys indicates a light tour, but I have to go up from 170 m to 570 m and then down again.
The route is marvellous, with extremes: very easy to go, and very complicated and heavy. It is an adventure to discover what is hidden behind every curve, it could be anything (steep) up or downhill, a chicane, another road or an other cyclist. So I had to stay very allert.
The inclinations are up to 25%, which is not possible, for me, to bike up.
The Mosel valley is very wide. The Kyl valley is very narrow and ther should pass the river, tre train, a road and the cyclist road.
Today I have pain in my muscles, for the first time this trip.
Tomorrow I will be in Holland, then I expect to be at home within 3 days.
See the correction in the title. My last day in Germany was very easy: plane, a little bit down going, good paths. So easy going and I could make kilometers. At 16:45 I past the border. I was just in time to buy a good map at the tourist office. So now I an 10 km north of Roermond. I think 2 days to go, with a few visits. Wheather is perfect for biking: not too hot.
The route is marvellous, with extremes: very easy to go, and very complicated and heavy. It is an adventure to discover what is hidden behind every curve, it could be anything (steep) up or downhill, a chicane, another road or an other cyclist. So I had to stay very allert.
The inclinations are up to 25%, which is not possible, for me, to bike up.
The Mosel valley is very wide. The Kyl valley is very narrow and ther should pass the river, tre train, a road and the cyclist road.
Today I have pain in my muscles, for the first time this trip.
Tomorrow I will be in Holland, then I expect to be at home within 3 days.
See the correction in the title. My last day in Germany was very easy: plane, a little bit down going, good paths. So easy going and I could make kilometers. At 16:45 I past the border. I was just in time to buy a good map at the tourist office. So now I an 10 km north of Roermond. I think 2 days to go, with a few visits. Wheather is perfect for biking: not too hot.
Asselt, bij Roermond
Ik zak verder de Rur af, ook weer door mooie gebieden en relatief makkelijk. Veel borijke gebieden.
In Duren is het koffie drinken en nu eens met een lekker dikke Sachertorte.
De tocht is verder door mooi landelijk gebied zonder uitdagingen. Er zijn hier relatief veel onverharde paden, maar ze zijn in prima conditie. Dus ik trap lekker door. Om 16:45 ben ik over de Nederlandse grens. In Roermond ben ik juist op tijd bij de ANWB om een kaart van Nederland te kopen voor het laatste stuk van de reis.
Ik zoek een camping op in Asselt, vlak boven Roermond.
Het is vandaag, zoals de laatste dagen uitstekend fietsweer geweest. Droog en niet te veel zon. De tent droog ik tijdens mijn lunch anders moet ik 's avonds voor dat de zon onder gaat op een camping zijn, of in de nattigheid slapen.
In Duren is het koffie drinken en nu eens met een lekker dikke Sachertorte.
De tocht is verder door mooi landelijk gebied zonder uitdagingen. Er zijn hier relatief veel onverharde paden, maar ze zijn in prima conditie. Dus ik trap lekker door. Om 16:45 ben ik over de Nederlandse grens. In Roermond ben ik juist op tijd bij de ANWB om een kaart van Nederland te kopen voor het laatste stuk van de reis.
Ik zoek een camping op in Asselt, vlak boven Roermond.
Het is vandaag, zoals de laatste dagen uitstekend fietsweer geweest. Droog en niet te veel zon. De tent droog ik tijdens mijn lunch anders moet ik 's avonds voor dat de zon onder gaat op een camping zijn, of in de nattigheid slapen.
Sunday, 9 August 2009
Hasenfeld
Gisteren kwam ik een gezinnetje tegen, een kindje in de fietskar, andere dochter (een jaar of 7??) op haar eigen fietsje. Pa erachter met een lang lint waarmee hij haar kon afremmen als de afdaling wat al te heftig wordt. Ik heb ze even voor laten gaan. Pa:'we hebben het allemaal moeten leren'.
Ook nu komen mij weer stukken bekend voor, zelfs Kylburg en de camping. Van mijn fietstocht 30 jr geleden?? Of ik lijd aan een omgekeerd selectief geheugen. Gerolstein ben ik toen zeker geweest.
Het fietspad na Kylburg is minder heftig, tenminste tot aan Gerolstein waar ik nu koffie drink. Ik heb voor het eerst spierpijn, van gisteren.
Er staan diverse mineraalwaterbronnen onderweg. Lekker water, beetje ijzersmaak met koolzuur. Later wordt het gebied weer een gewoon landbouw gebied en moet ik nog 150 m omhoog. Dan komt de opluchting als ik in het gebied van de Urft mag fietsen. Weer een heel andere omgeving. De paden zijn hier vaker onverhard, maar wel te doen zeker gezien het feit dat ik nagenoeg alleen daal. De dorpen zijn aardig om te zien. Het is hier ook zeer bosrijk, zeker bij de grote stuwmeren van de Urft en de Rur. Onder het Rur stuwmeer staat een heel apparte electriciteitscentrale in Jugendstil. En daar vlakbij de camping. Ik heb de hele ochtend min of meer geklommen, soms een beetje, soms stevig. Dat was over 70 km. Daarna heb ik er nog 50 bij gedaan. Ik ben behoorlijk moe en een beetje kort voor de kop. de camping staat niet aangegeven en als je hier verkeerd rijdt is dat door het hoogteverschil funest. Dat irriteert mij. Ik kom pas om 19:00 aan. Dit is de eerste camping na Kylburg. De tent is zijknat, de zon schijnt niet. Mijn band is versleten, dus die moet ik ook vervangen. Kortom het kost wat zelfbeheersing om mijzelf te ontspannen (hoeveel tegenstrijdigheden???). Het was toch vakantie? Ik wil wel weer thuis zijn. Morgen nog 100 km naar Roermond, gelukkig bijna alleen dalend.
Ook nu komen mij weer stukken bekend voor, zelfs Kylburg en de camping. Van mijn fietstocht 30 jr geleden?? Of ik lijd aan een omgekeerd selectief geheugen. Gerolstein ben ik toen zeker geweest.
Het fietspad na Kylburg is minder heftig, tenminste tot aan Gerolstein waar ik nu koffie drink. Ik heb voor het eerst spierpijn, van gisteren.
Er staan diverse mineraalwaterbronnen onderweg. Lekker water, beetje ijzersmaak met koolzuur. Later wordt het gebied weer een gewoon landbouw gebied en moet ik nog 150 m omhoog. Dan komt de opluchting als ik in het gebied van de Urft mag fietsen. Weer een heel andere omgeving. De paden zijn hier vaker onverhard, maar wel te doen zeker gezien het feit dat ik nagenoeg alleen daal. De dorpen zijn aardig om te zien. Het is hier ook zeer bosrijk, zeker bij de grote stuwmeren van de Urft en de Rur. Onder het Rur stuwmeer staat een heel apparte electriciteitscentrale in Jugendstil. En daar vlakbij de camping. Ik heb de hele ochtend min of meer geklommen, soms een beetje, soms stevig. Dat was over 70 km. Daarna heb ik er nog 50 bij gedaan. Ik ben behoorlijk moe en een beetje kort voor de kop. de camping staat niet aangegeven en als je hier verkeerd rijdt is dat door het hoogteverschil funest. Dat irriteert mij. Ik kom pas om 19:00 aan. Dit is de eerste camping na Kylburg. De tent is zijknat, de zon schijnt niet. Mijn band is versleten, dus die moet ik ook vervangen. Kortom het kost wat zelfbeheersing om mijzelf te ontspannen (hoeveel tegenstrijdigheden???). Het was toch vakantie? Ik wil wel weer thuis zijn. Morgen nog 100 km naar Roermond, gelukkig bijna alleen dalend.
Saturday, 8 August 2009
Kylburg, hoezo makkelijk traject??? 5000 km overschreden
Toen ik naar bed ging zat er een heerlijke dikke pad triomfantelijk op mijn slaapzak op mij te wachten. Gelukkig wilde hij wel vertrekken toen ik erom vroeg, maar ik heb eerst maar een fototje gemaakt.
Het fietspad langs de Moesel is mooi en duidelijk aangegeven. Weer heel wat anders. Ipv heuvel op heuvel af is dit voorlopig vlak (wordt wel anders) en is het bruggetje op, bruggetje af.
Ik drink in Duitsland koffie met gedeckten Apfelkuchen.
Boodschappen doen is hier weer wat lastig. Allemaal kleine dorpen, geen van allen groot genoeg om een supeermarkt te handhaven. En het is weer zaterdag, dus moet ik ook voor morgen brood hebben.
In Temmels heb ik inkopen kunnen doen en raakte in gesprek met een stel uit Trier op de fiets. 1 km verderop zit ik te lunchen en komen zij aanfietsen. 'We hebben wat voor je bij ons'. Een leverworst was uit mijn, kennelijk lekke, tas gegleden en die hadden ze gevonden.
Na de Moezel Radweg komt de Kyltal Radweg. De Moezel is breed en vlak. Het Kyldal begint al meteen met een waarschuwing: een stevige klim. Het dal is tamelijk smal. Er loopt een rivier doorheen (de Kyl, natuurlijk), een spoorlijn, het fietspad en soms ook een autoweg. Doordat het dal smal is gaat het fietspad over de nodige bobbels van de randen van het dal, en die zijn niet misselijk. Dat loopt op tot 15-20% en zelfs een extreem van 25%. Gelukkig was die laatste erg onoverzichtelijk (eerst een goot dwars over de weg, dan een tweelingtunneltje en direct daarachteraan een onvoorzienbare klim). bovenaan de klim stond een waarschuwingsbord: 25%. Dus ik ben maar even afgestapt. Gelukkig maar, want dat zou beslist over mijn grens zijn gegaan. Het fietspad is sowieso ingewikkeld, ook langs de Moezel. Het gaat rechtdoor, maar heeft heel vaak onoverzichtelijke bochten. Je moet maar gokken wat daarachteraan zit. Kan omhoog, kan omlaag, ineens op de weg terecht komen, een chicane kan in de weg staan, er kan een fietser aankomen, en nog veel meer. Dus vaart maken is gevaarlijk, goed uitkijken is de boodschap.
Als je ineens uit het dal in een dorp terecht komt is het haast een surrealistische ervaring. Dit plaatsje kan niet bestaan in deze natuur. Dat mensen hier wonen???!!!
De hele route leek eenvoudig, langzaam stijgend van 160 naar 500 m en daarna weer langzaam dalend (daar maak ik mij geen zorgen over). Maar op microschaal is dit een afmattingsrace, onvoorstelbaar. Ik ben helemaal verzuurd. In Spanje heb ik alleen moeten duwen toen mijn freewheel kapot was in de Sierra de Segura, verder heb ik overal kunnen fietsen. Hier heb ik al heel wat stukjes moeten duwen, echt heftig. Ik heb vandaag 143 km gemaakt, maar heb me daar dus knap op verkeken. Overigens het alternatief zou slechts 60 km zijn geweest en dat is ook wat weinig.
Ik ben overigens zeer tevreden over de route keuze. Hij is werkelijk schitterend en een echt avontuur. Het is de hele dag bewolkt maar niet echt koud, dus dat werkt mee. Ik ben ook af van 'dat feest van herkenning' dit is allemaal nieuw. Ik heb een jaar of 20 geleden weliswaar in de Eiffel gefietst, maar dat was meer de kant van de Rijn en de Vulcaaneiffel.
De camping ligt diep in het dal, dus morgen wordt dat nog een fiks karwei om omhoog te komen. Op de camping begint net een feest met een fanfare. Ik kan er alleen patat eten. Ik heb geen fut meer om te koken, dus ga ik Kylburg maar in om de Italiaan te savoureren.
Het eten was prima. Geroosterde zalmfilet etc etc. Gulash soep vooraf en ijs toe. Even het dorp inlopen geeft ook wel een goed gevoel, nadat ik Trier heb overgeslagen. Inlopen lijkt overigens meer op klimmen, want de Eiffel is behoorlijk bergachtig.
Na een stevig ommetje kom ik weer op de camping, waar de fanfare inmiddels is opgeruimd en heeft plaats gemaakt voor 'Gert en Marietje'. Gert spreekt uit commerciele overwegingen een aardig mondje Nederlands. Verder zingen ze 'lekkere meezingers'. Dat wordt vanavond dus oordopjes. Het is wel een publiekstrekker en overal in Kylburg te horen.
Ik ben vandaag op 5023 km gekomen.
Het fietspad langs de Moesel is mooi en duidelijk aangegeven. Weer heel wat anders. Ipv heuvel op heuvel af is dit voorlopig vlak (wordt wel anders) en is het bruggetje op, bruggetje af.
Ik drink in Duitsland koffie met gedeckten Apfelkuchen.
Boodschappen doen is hier weer wat lastig. Allemaal kleine dorpen, geen van allen groot genoeg om een supeermarkt te handhaven. En het is weer zaterdag, dus moet ik ook voor morgen brood hebben.
In Temmels heb ik inkopen kunnen doen en raakte in gesprek met een stel uit Trier op de fiets. 1 km verderop zit ik te lunchen en komen zij aanfietsen. 'We hebben wat voor je bij ons'. Een leverworst was uit mijn, kennelijk lekke, tas gegleden en die hadden ze gevonden.
Na de Moezel Radweg komt de Kyltal Radweg. De Moezel is breed en vlak. Het Kyldal begint al meteen met een waarschuwing: een stevige klim. Het dal is tamelijk smal. Er loopt een rivier doorheen (de Kyl, natuurlijk), een spoorlijn, het fietspad en soms ook een autoweg. Doordat het dal smal is gaat het fietspad over de nodige bobbels van de randen van het dal, en die zijn niet misselijk. Dat loopt op tot 15-20% en zelfs een extreem van 25%. Gelukkig was die laatste erg onoverzichtelijk (eerst een goot dwars over de weg, dan een tweelingtunneltje en direct daarachteraan een onvoorzienbare klim). bovenaan de klim stond een waarschuwingsbord: 25%. Dus ik ben maar even afgestapt. Gelukkig maar, want dat zou beslist over mijn grens zijn gegaan. Het fietspad is sowieso ingewikkeld, ook langs de Moezel. Het gaat rechtdoor, maar heeft heel vaak onoverzichtelijke bochten. Je moet maar gokken wat daarachteraan zit. Kan omhoog, kan omlaag, ineens op de weg terecht komen, een chicane kan in de weg staan, er kan een fietser aankomen, en nog veel meer. Dus vaart maken is gevaarlijk, goed uitkijken is de boodschap.
Als je ineens uit het dal in een dorp terecht komt is het haast een surrealistische ervaring. Dit plaatsje kan niet bestaan in deze natuur. Dat mensen hier wonen???!!!
De hele route leek eenvoudig, langzaam stijgend van 160 naar 500 m en daarna weer langzaam dalend (daar maak ik mij geen zorgen over). Maar op microschaal is dit een afmattingsrace, onvoorstelbaar. Ik ben helemaal verzuurd. In Spanje heb ik alleen moeten duwen toen mijn freewheel kapot was in de Sierra de Segura, verder heb ik overal kunnen fietsen. Hier heb ik al heel wat stukjes moeten duwen, echt heftig. Ik heb vandaag 143 km gemaakt, maar heb me daar dus knap op verkeken. Overigens het alternatief zou slechts 60 km zijn geweest en dat is ook wat weinig.
Ik ben overigens zeer tevreden over de route keuze. Hij is werkelijk schitterend en een echt avontuur. Het is de hele dag bewolkt maar niet echt koud, dus dat werkt mee. Ik ben ook af van 'dat feest van herkenning' dit is allemaal nieuw. Ik heb een jaar of 20 geleden weliswaar in de Eiffel gefietst, maar dat was meer de kant van de Rijn en de Vulcaaneiffel.
De camping ligt diep in het dal, dus morgen wordt dat nog een fiks karwei om omhoog te komen. Op de camping begint net een feest met een fanfare. Ik kan er alleen patat eten. Ik heb geen fut meer om te koken, dus ga ik Kylburg maar in om de Italiaan te savoureren.
Het eten was prima. Geroosterde zalmfilet etc etc. Gulash soep vooraf en ijs toe. Even het dorp inlopen geeft ook wel een goed gevoel, nadat ik Trier heb overgeslagen. Inlopen lijkt overigens meer op klimmen, want de Eiffel is behoorlijk bergachtig.
Na een stevig ommetje kom ik weer op de camping, waar de fanfare inmiddels is opgeruimd en heeft plaats gemaakt voor 'Gert en Marietje'. Gert spreekt uit commerciele overwegingen een aardig mondje Nederlands. Verder zingen ze 'lekkere meezingers'. Dat wordt vanavond dus oordopjes. Het is wel een publiekstrekker en overal in Kylburg te horen.
Ik ben vandaag op 5023 km gekomen.
Subscribe to:
Posts (Atom)