Als ik Castell de Ferro uitrijdt zie ik de weg een gigantische klim maken. Net op tijd ontdek ik dat dit de nieuwe weg is. Het lijkt veel makkelijker om beneden te blijven op de oude weg. Het is een gok want waar ze samen komen kan net zo goed hoog als laag liggen, zo nauwkeurig is mijn kaart niet. Na een prachtige rustihge route blijkt de gok geslaagd. Het nieuwe deel komt omlaag. De weg wordt weer heel druk. Gelukkig gaat 60 km voor Almeria de route van de snelweg af en wordt het weer menselijke maat. De kust is mooi en vertoont zowaar romantische trekjes.
De laatste 20 km gaan door een gigantisch tuinbouw gebied met grote plastic kassen.
De camping ligt 5 km voor Almeria. In Almeria bezoek ikLa Alcazaba een indrukwekkend kasteel van de moren. Verder moet ik de komende dagen goed plannen. Ik wil de zonnecentrale bezoeken, Tabernas schijnt de moeite waard te zijn (spaghetti westerns, woestijn), ik moet mijn andere slaapzak ophalen en mijn te dikke wegsturen, Cabo de Gata wil ik bezoeken, ik wil een optimale route rijden, zonder onnodig klimmen en ik moet besluiten of ik de Sierra de Segura weer in durf (na mijn mislukte poging bij Hornos). Kortom een zeer lastig probleem. Het eerste is opgelost door de VVV juffrouwen. De bezoektijden van de centrale sloten niet aan op de bus, want ik wil met de bus de eerste klim doen, met of zonder fiets weet ik nog niet. Ze hebben de centrale gebeld en geregeld dat ik later mag komen. Ik ben op zoek geweest naar ander kaart materiaal om de bergen beter te kunnen beoordelen. Niet gelukt, ik zal moeten roeien met de kaarten die ik heb. Nou ik heb nog wel een avondje en nachtje om mijn logistiek op te lossen.
De busverbinding tussen camping en Almeria is verder prima. De behulpzaamheid van meneren en juffrouwen achter de loketten is minimaal (waar is het vvv???). Een opvallende uitzondering: de juffrouw in Ubeda die mij op de terugweg van het fiets wegbrengen meteen wist te herinneren en het kaartje naar Cazorla als het ware al klaar had liggen.
Tuesday, 7 July 2009
Monday, 6 July 2009
I have uploaded pictures and updated the map.
The map: if you click on the dots special symbols at the towns you can see the dates of my trip. On the way I have already made I selected only symbols for my sleeping sites. (so: for the most westernly part of my trip). I am now approaching the eastern part of Spain. For the other parts of the map I have used these symbols as a reminder for me of the way description. I eliminate these symbols when they are not opportune anymore.
Remember: you can use several options of Google maps to see details (zoom and pan, with the help of the buttons on the left site of the map).
Remember: you can use several options of Google maps to see details (zoom and pan, with the help of the buttons on the left site of the map).
Castell de Ferro
Gisteren avond stond ineens een heel grote groep mensen bij de fiets. Een lange explicatie met demonstratie verzorgd. Dat was leuk. Ik geloof dat ik geschikt ben voor het Spaanse circus.
Was wel even nodig want ik had even een dip. Fietsen doe je met je hoofd en niet met je benen.
De hitte komt uit Afrika en heet Terra. Deze wind duurt ca. 3 dagen. We zullen zien of het morgen of overmorgen koeler wordt.
Ik slaap op ongewenste geluiden rondom de tent en ben ook direct wakker als er iets gebeurt, dat heeft al een aantal malen diefstal o.i.d. gescheeld. Nu hing er aan 'mijn' boom een brandblus apparaat en het waaide hard. Het veroorzaakte een geluid net alsof ze er met mijn fiets vandoor gingen. De analyse heeft wel een hele tijd gekost, om 2:00 ben ik minder helder.
Om 6:30 fietst het hier een stuk prettiger en kun je lekker opschieten. Nagenoeg geen verkeer. Maar dat duurt helaas maar een uur.
De route is onverwacht toch mooier dan ik had gedacht. Niet overal is het dat supertouristische gedoe. Er is tamelijk veel afwisseling, met stille mooie stukken en vervelende lelijke drukke stukken. Er is best veel zwaar verkeer langs de weg en dus is het behoorlijk opletten, want er wordt hard gereden. Ik moet ook regelmatig stevig klimmen, vooral waar de natuur op zijn mooist is. Ik besluit Motril links te laten liggen en rij door naar Castell de Ferro. De camping is prima en weer goedkoop. Stikt alleen van de vliegen, heel irritant. Het plaatsje is heel aardig en de camping ligt direct bij het strand. Ik moet zeggen geen onaardige keus. Ik heb te vroeg geoordeeld over 6 km Spanje, dat er wel vanaf kan. In de ochtend rijden is mij goed bevallen en ik ben voor 2 uur een stuk opgeschoten (88 km).
Ik ben aan de Mediteraneo, dus ik moet zwemmen. Het is nu lekkerder, maar de wind maakt het toch wat onaangenaam.
Het waait behoorlijk hard. Op het strand wil ik een foto maken en waaien mijn kaartenspontaan uit mijn rugzak. Dat wordt dus een sprintje trekken tegen de wind. Gelukkig weten een paar strandgasten ze op te vangen. (ik kan wel sprinten, maar 50 km/hr is ook voor mij te gortig). Die dingen kan ik echt niet missen.
Iedere plaats blijkt een andere naam te gebruiken voor deze wind.
Was wel even nodig want ik had even een dip. Fietsen doe je met je hoofd en niet met je benen.
De hitte komt uit Afrika en heet Terra. Deze wind duurt ca. 3 dagen. We zullen zien of het morgen of overmorgen koeler wordt.
Ik slaap op ongewenste geluiden rondom de tent en ben ook direct wakker als er iets gebeurt, dat heeft al een aantal malen diefstal o.i.d. gescheeld. Nu hing er aan 'mijn' boom een brandblus apparaat en het waaide hard. Het veroorzaakte een geluid net alsof ze er met mijn fiets vandoor gingen. De analyse heeft wel een hele tijd gekost, om 2:00 ben ik minder helder.
Om 6:30 fietst het hier een stuk prettiger en kun je lekker opschieten. Nagenoeg geen verkeer. Maar dat duurt helaas maar een uur.
De route is onverwacht toch mooier dan ik had gedacht. Niet overal is het dat supertouristische gedoe. Er is tamelijk veel afwisseling, met stille mooie stukken en vervelende lelijke drukke stukken. Er is best veel zwaar verkeer langs de weg en dus is het behoorlijk opletten, want er wordt hard gereden. Ik moet ook regelmatig stevig klimmen, vooral waar de natuur op zijn mooist is. Ik besluit Motril links te laten liggen en rij door naar Castell de Ferro. De camping is prima en weer goedkoop. Stikt alleen van de vliegen, heel irritant. Het plaatsje is heel aardig en de camping ligt direct bij het strand. Ik moet zeggen geen onaardige keus. Ik heb te vroeg geoordeeld over 6 km Spanje, dat er wel vanaf kan. In de ochtend rijden is mij goed bevallen en ik ben voor 2 uur een stuk opgeschoten (88 km).
Ik ben aan de Mediteraneo, dus ik moet zwemmen. Het is nu lekkerder, maar de wind maakt het toch wat onaangenaam.
Het waait behoorlijk hard. Op het strand wil ik een foto maken en waaien mijn kaartenspontaan uit mijn rugzak. Dat wordt dus een sprintje trekken tegen de wind. Gelukkig weten een paar strandgasten ze op te vangen. (ik kan wel sprinten, maar 50 km/hr is ook voor mij te gortig). Die dingen kan ik echt niet missen.
Iedere plaats blijkt een andere naam te gebruiken voor deze wind.
Sunday, 5 July 2009
Malaga and south coast
The road to malaga was magnificent. Still a lot of mountains. In Ventas de Zafaraya I could resist the temptation to go straight to the coast, and I choose the heavier but beautiful part through teh Montes de Malaga. Going down 800 m in 16 km is quite an experience. Almost every curve in the road I dived into a stove of 40 degrees.
Malaga appeared not to have a camping site. So I called Virginia of Cyd Santa Maria that I would come that afternoon. Still two hours to go in the burning sun. The venom is always in the tail. So on arrival I had made 150 km, and that, again, is too much.
Concordia and Virginia run a centre of abandoned and mistreated horses. This is a big problem in Spain. It looks like many Spaniards don't know how to fill in their responsibility towards 'their' annimal. Sometimes they tie the horse on a rope and keep it, in the burning sun, limited to the space of its rope, without any freedom to move where it should move.
Sometimes they are beaten at the head, which causes eye diseases.
In Cyd Santa Maria these annimals get a good treatment and a chance for a new and better life. Up until now about 360 horses passed this centre and many found a new and better 'owner'.
What Concordia and Virginia are performing is very positive and necessary. Unfortunately authorities do not cooperate very much, so there is always a shortage of everything. Every activity costs money. Inherrent on this kind of work the veterinarian is very important, but it costs a lot. It would be a very good chance for Spain to show how animals SHOULD be treated, when (local) authorities would adopt this centre and would support this work.
Very strange: there is a crisis going on. On my trip I have seen a lot of Talleros de empleo, say social workshop, where unemployed go to work. It would be such a logical combination to combine these two factors: a good centre that needs hands-on support, and unemployed needing sensible work.
I met 3 dutch girls who are doing a workplacement practice here. This is a very good combination.
My relationship with this. Since a while I am in the board of Gewoon-doen.nu (same website) which has adopted this centre. I was curious to visit the centre.
I would recommend this centre to my readers. More info via the website www.cydanimals.com or www.gewoon-doen.nu.
Malaga appeared not to have a camping site. So I called Virginia of Cyd Santa Maria that I would come that afternoon. Still two hours to go in the burning sun. The venom is always in the tail. So on arrival I had made 150 km, and that, again, is too much.
Concordia and Virginia run a centre of abandoned and mistreated horses. This is a big problem in Spain. It looks like many Spaniards don't know how to fill in their responsibility towards 'their' annimal. Sometimes they tie the horse on a rope and keep it, in the burning sun, limited to the space of its rope, without any freedom to move where it should move.
Sometimes they are beaten at the head, which causes eye diseases.
In Cyd Santa Maria these annimals get a good treatment and a chance for a new and better life. Up until now about 360 horses passed this centre and many found a new and better 'owner'.
What Concordia and Virginia are performing is very positive and necessary. Unfortunately authorities do not cooperate very much, so there is always a shortage of everything. Every activity costs money. Inherrent on this kind of work the veterinarian is very important, but it costs a lot. It would be a very good chance for Spain to show how animals SHOULD be treated, when (local) authorities would adopt this centre and would support this work.
Very strange: there is a crisis going on. On my trip I have seen a lot of Talleros de empleo, say social workshop, where unemployed go to work. It would be such a logical combination to combine these two factors: a good centre that needs hands-on support, and unemployed needing sensible work.
I met 3 dutch girls who are doing a workplacement practice here. This is a very good combination.
My relationship with this. Since a while I am in the board of Gewoon-doen.nu (same website) which has adopted this centre. I was curious to visit the centre.
I would recommend this centre to my readers. More info via the website www.cydanimals.com or www.gewoon-doen.nu.
I got explanations from Virginia. After my trip (or the explanation ;-)) I was exhausted and could not go on that night any more. So I could sleep in a mobile house on the premises. The local peacock and cats could not keep me from sleeping very well. Thanks for your hospitality!!!!
I am on my way along the south coast, to Almeria and Cabo de Gata. Compared to my trip to here this is terible. They say Spain is marvellous, and they are right. But cut of 6 km of coast and it is perfect.
After 60 km I stay on a camping 7 km before Torre del mar. The first camping site in my life (and I have a lot of experience, believe me) where they are able to calculate a fee for my bike (€4). Everything is about 50% more expensive along the coast than in the inland.
Swimming in the Mediteranean was not my best experience. The watter is colder then I had expected and it is very windy.
niet helemaal Torre del Mar
De pauw, de paarden en de muggen hebben me met rust gelaten. Kortom: goed geslapen. Om 8:30 ga ik weer op weg. Malaga heb ik geen zin in, ik moet fiets met bagage dan ergens kwijt en dan ben ik hem ook echt kwijt denk ik. En met die hitte zal ik er ook niet erg van genieten. Maar ik heb een oppervlakkige indruk.
Ik blijf maar even langs de kust. Ondanks de vele stoplichten en het drukke verkeer is dat wel het minst inspannend. Prijzen zijn hier 50% hoger dan in het binnenland en de bediening is ook onvriendelijker (niet representatief??).
Ze zeggen wel eens dat Spanje prachtig is als je 6 km rondom er af knipt. Tot nog toe kan ik dat onderschrijven.
Uiteindelijk fiets ik 60 km tot 7km voor Torre del Mar. De camping mevrouw is een trutje van de eerste orde. Het kost me heel wat moeite om haar zo ver te krijgen dat ik morgen voor 8 uur kan vertrekken. Uiteindelijk is er niets aan de hand want er is een nachtportier. Ze wijst me plaatsen aan die totaal onacceptabel zijn, wat eigenlijk helemaal geen kampeerplaatsen zijn, maar gewoon pad. Ik kies zelf een plek die nog redelijk is, schaduw en niet tegen caravans aan geplakt. Daar gaat een jongetje mij zitten vervelen door aan mijn spullen te zitten en dan brutaal te gaan kijken. Toen mijn waarschuwing niet hielp heb ik z'n moeder gevraagd in te grijpen, dat hielp wel.
Dit is de eerste camping in mijn leven waar ze voor de fiets geld durven te berekenen, en nog wel € 4. Schandalig!!!
Zwemmen in de Mediterraneo valt me tegen. Het water is kouder dan ik dacht en het waait behoorlijk.
Mijn korsten worden opgevreten door de vliegen. Tijdens mijn siesta gebruik ik mijn 'zonnemouwen' om er geen last van te hebben.
Ik blijf maar even langs de kust. Ondanks de vele stoplichten en het drukke verkeer is dat wel het minst inspannend. Prijzen zijn hier 50% hoger dan in het binnenland en de bediening is ook onvriendelijker (niet representatief??).
Ze zeggen wel eens dat Spanje prachtig is als je 6 km rondom er af knipt. Tot nog toe kan ik dat onderschrijven.
Uiteindelijk fiets ik 60 km tot 7km voor Torre del Mar. De camping mevrouw is een trutje van de eerste orde. Het kost me heel wat moeite om haar zo ver te krijgen dat ik morgen voor 8 uur kan vertrekken. Uiteindelijk is er niets aan de hand want er is een nachtportier. Ze wijst me plaatsen aan die totaal onacceptabel zijn, wat eigenlijk helemaal geen kampeerplaatsen zijn, maar gewoon pad. Ik kies zelf een plek die nog redelijk is, schaduw en niet tegen caravans aan geplakt. Daar gaat een jongetje mij zitten vervelen door aan mijn spullen te zitten en dan brutaal te gaan kijken. Toen mijn waarschuwing niet hielp heb ik z'n moeder gevraagd in te grijpen, dat hielp wel.
Dit is de eerste camping in mijn leven waar ze voor de fiets geld durven te berekenen, en nog wel € 4. Schandalig!!!
Zwemmen in de Mediterraneo valt me tegen. Het water is kouder dan ik dacht en het waait behoorlijk.
Mijn korsten worden opgevreten door de vliegen. Tijdens mijn siesta gebruik ik mijn 'zonnemouwen' om er geen last van te hebben.
Saturday, 4 July 2009
Malaga, Coin, Cyd Santa Maria, inmiddels 1664 km gedraaid.
Gisteren avond heb ik na een copieus diner nog heerlijk in het meer gezwommen. Het is heerlijk water en zo blauw heb ik het zelden gezien. Wat een leven.
Vanochtend extra vroeg vertrokken 6:30 want ik heb een stevige dag voor de boeg en grote steden vallen ook nooit mee. De route is weer prachtig. Als ik op de grens van Granada en Malaga een kijkje krijg op de mediteraneo, dan heb ik de neiging om de kortste weg omlaag te nemen, wetende wat er anders nog voor mij ligt. Maar ik beteugel mijzelf en besluit de mooiste te nemen, maar wel een stukje om, door de Montes de Malaga, met een prachtige afdaling van 800 meter, over 15 km.
Tijdens de afdaling is het af en toe net alsof ik in een oven duik.
In Malaga veel verwarring over of er wel of geen camping is. Na lang zoeken blijkt deze 16 jaar geleden te zijn opgeheven. De dichtstbijzijnde ligt 24 km de verkeerde kant op. De andere ligt bij Torremolinos, maar niet aan zee. Dus ik moet weer mijn plan aanpassen en bel Virginia van het paardencentrum op (waar ik toch naar toe zou gaan, maar later) dat ik nu kom. Dat betekent nog eens 2 uur extra in de hitte. De bekende snelwegen waar je niet omheen kunt. Dus ik misbruik het vliegveld om deze zoveel mogelijk te vermijden (staat overigens goed beschreven in mijn boekje).
Het venijn zit ook nu weer in de staart. Het is aan het eind van zo een hete dag nog een enorm eind fietsen en op het laatst ook weer onverhard en klimmen.
Ik krijg een hartelijke ontvangst in het paarden opvangcentrum Santa Maria. Virginia en Concordia Leiden deze organisatie. Hier wordt aan verwaarloosde en mishandelde paarden verzorging en een nieuwe kans geboden. In Spanje is er weinig aandacht voor dit probleem. De paarden worden zonder verzorging aan een stuk touw in de brandende zon aan hun lot overgelaten. Ze lopen ziektes op of worden zonder verdedigingsmogelijkheid door wilde honden te pakken genomen. In Cyd Santa Maria zijn inmiddels al ca. 360 paarden opgevangen en al heel veel paarden aan nieuwe gastheren/vrouwen doorgeleid. Er werken nu ook 4 Nederlandse meisjes, die stage lopen vanuit mbo-opleidingen.
Ik ken dit centrum vanuit mijn bestuurslidmaatschap van gewoon-doen.nu (zelfde website), die dit soort doelen steunt. Nu ik toch in de buurt ben wilde ik het wel eens zien.
Ik ben onder de indruk wat Virginia en Comcordia tot stand brengen.
Het is te ver en te laat om nog een slaapplaats elders op te zoeken en na 150 km ben ik knap moe. Op het terrein staat een mobiele cabine, daar ga ik gebruik van maken. Of dat binnen of buiten slapen wordt weet ik nog niet. Het is bloedheet binnen, mijn buurman is een pauw, de muggen zijn weer knap lastig, de 80 katten op het terrein zijn op onderzoek uit, kortom: natuur, dus maak er het beste van.
Vanochtend extra vroeg vertrokken 6:30 want ik heb een stevige dag voor de boeg en grote steden vallen ook nooit mee. De route is weer prachtig. Als ik op de grens van Granada en Malaga een kijkje krijg op de mediteraneo, dan heb ik de neiging om de kortste weg omlaag te nemen, wetende wat er anders nog voor mij ligt. Maar ik beteugel mijzelf en besluit de mooiste te nemen, maar wel een stukje om, door de Montes de Malaga, met een prachtige afdaling van 800 meter, over 15 km.
Tijdens de afdaling is het af en toe net alsof ik in een oven duik.
In Malaga veel verwarring over of er wel of geen camping is. Na lang zoeken blijkt deze 16 jaar geleden te zijn opgeheven. De dichtstbijzijnde ligt 24 km de verkeerde kant op. De andere ligt bij Torremolinos, maar niet aan zee. Dus ik moet weer mijn plan aanpassen en bel Virginia van het paardencentrum op (waar ik toch naar toe zou gaan, maar later) dat ik nu kom. Dat betekent nog eens 2 uur extra in de hitte. De bekende snelwegen waar je niet omheen kunt. Dus ik misbruik het vliegveld om deze zoveel mogelijk te vermijden (staat overigens goed beschreven in mijn boekje).
Het venijn zit ook nu weer in de staart. Het is aan het eind van zo een hete dag nog een enorm eind fietsen en op het laatst ook weer onverhard en klimmen.
Ik krijg een hartelijke ontvangst in het paarden opvangcentrum Santa Maria. Virginia en Concordia Leiden deze organisatie. Hier wordt aan verwaarloosde en mishandelde paarden verzorging en een nieuwe kans geboden. In Spanje is er weinig aandacht voor dit probleem. De paarden worden zonder verzorging aan een stuk touw in de brandende zon aan hun lot overgelaten. Ze lopen ziektes op of worden zonder verdedigingsmogelijkheid door wilde honden te pakken genomen. In Cyd Santa Maria zijn inmiddels al ca. 360 paarden opgevangen en al heel veel paarden aan nieuwe gastheren/vrouwen doorgeleid. Er werken nu ook 4 Nederlandse meisjes, die stage lopen vanuit mbo-opleidingen.
Ik ken dit centrum vanuit mijn bestuurslidmaatschap van gewoon-doen.nu (zelfde website), die dit soort doelen steunt. Nu ik toch in de buurt ben wilde ik het wel eens zien.
Ik ben onder de indruk wat Virginia en Comcordia tot stand brengen.
Het is te ver en te laat om nog een slaapplaats elders op te zoeken en na 150 km ben ik knap moe. Op het terrein staat een mobiele cabine, daar ga ik gebruik van maken. Of dat binnen of buiten slapen wordt weet ik nog niet. Het is bloedheet binnen, mijn buurman is een pauw, de muggen zijn weer knap lastig, de 80 katten op het terrein zijn op onderzoek uit, kortom: natuur, dus maak er het beste van.
Friday, 3 July 2009
Granada and 1 day to go to Malaga. (Pantano, Embalse de los Bermejales)
On arrival in Granada I discovered a crack in my frame at the location of my support. It took a lot of effort to weld it, but they did very well. So I wanted to stay one day longer to see Granada.
Granada is great. I have been there about 7 years ago but visited only the Alhambra and the old Jewish barrio. But the rest of the city has also a lot to offer. The atmosphere is good. I am living very near the centre on a good camping site with a swimming pool, which is relaxing with this heat, about 42 degrees.
This morning I left for Malaga. It was quite an easy trip at the start, later started the hills. Just at noon I arrived at a big storage reservoir where it would have been nice to take my siesta, but decided not to hurry with this heat. Malaga is not attainable today. So I swam in the lake and took my time.
Tomroorow I hope to arrive in Malaga.
Granada is great. I have been there about 7 years ago but visited only the Alhambra and the old Jewish barrio. But the rest of the city has also a lot to offer. The atmosphere is good. I am living very near the centre on a good camping site with a swimming pool, which is relaxing with this heat, about 42 degrees.
This morning I left for Malaga. It was quite an easy trip at the start, later started the hills. Just at noon I arrived at a big storage reservoir where it would have been nice to take my siesta, but decided not to hurry with this heat. Malaga is not attainable today. So I swam in the lake and took my time.
Tomroorow I hope to arrive in Malaga.
Subscribe to:
Posts (Atom)