Almeria

Als ik Castell de Ferro uitrijdt zie ik de weg een gigantische klim maken. Net op tijd ontdek ik dat dit de nieuwe weg is. Het lijkt veel makkelijker om beneden te blijven op de oude weg. Het is een gok want waar ze samen komen kan net zo goed hoog als laag liggen, zo nauwkeurig is mijn kaart niet. Na een prachtige rustihge route blijkt de gok geslaagd. Het nieuwe deel komt omlaag. De weg wordt weer heel druk. Gelukkig gaat 60 km voor Almeria de route van de snelweg af en wordt het weer menselijke maat. De kust is mooi en vertoont zowaar romantische trekjes.
De laatste 20 km gaan door een gigantisch tuinbouw gebied met grote plastic kassen.
De camping ligt 5 km voor Almeria. In Almeria bezoek ikLa Alcazaba een indrukwekkend kasteel van de moren. Verder moet ik de komende dagen goed plannen. Ik wil de zonnecentrale bezoeken, Tabernas schijnt de moeite waard te zijn (spaghetti westerns, woestijn), ik moet mijn andere slaapzak ophalen en mijn te dikke wegsturen, Cabo de Gata wil ik bezoeken, ik wil een optimale route rijden, zonder onnodig klimmen en ik moet besluiten of ik de Sierra de Segura weer in durf (na mijn mislukte poging bij Hornos). Kortom een zeer lastig probleem. Het eerste is opgelost door de VVV juffrouwen. De bezoektijden van de centrale sloten niet aan op de bus, want ik wil met de bus de eerste klim doen, met of zonder fiets weet ik nog niet. Ze hebben de centrale gebeld en geregeld dat ik later mag komen. Ik ben op zoek geweest naar ander kaart materiaal om de bergen beter te kunnen beoordelen. Niet gelukt, ik zal moeten roeien met de kaarten die ik heb. Nou ik heb nog wel een avondje en nachtje om mijn logistiek op te lossen.
De busverbinding tussen camping en Almeria is verder prima. De behulpzaamheid van meneren en juffrouwen achter de loketten is minimaal (waar is het vvv???). Een opvallende uitzondering: de juffrouw in Ubeda die mij op de terugweg van het fiets wegbrengen meteen wist te herinneren en het kaartje naar Cazorla als het ware al klaar had liggen.