Chateauneuf de Galleaure

Vandaag een ontspannen traject gehad met slecht 2 klimmen er in. Vanmiddag om 15:00 kwam ik aan op de camping waar mijn zoon, schoondochter en kleindochter staan. Leuke ontvangst en erg gezellig. Ik hou hier een rustdag.

Crest at the Drome, more than 4000 km

France is just what I had expected. Soft and interesting. Everything, but not too!!!! Only not enough Fanta. Orangina is the alternative but that is really nothing .... I changed over by occasion to Cola, which I have not drunk for mayby 30 years. I feel it in my stomach. I need something good. I have biked in France now for more than 643 km and I like it.
spain was beatiful but very harsh: steep, high and many mountains. mucho calor and it was difficult to find a good camping site.
I would compare France and Spain as eating for fun and eating for surviving!!!!
The opposite has to do with contact with people. Especially in Aragon, Madrid, La Mancha and Andalucia it was easy to get into contact with people, and to talk with them in Castillano. In Catalunya that was more complicated. It looked like the local people would like to know details about my bike, but did not dare to ask.
In France the landscape is easier, not so complicated. It is just like holidays.
I am in Crest. Tonight I visited Crest. An interesting, beautiful town.
I have biked in France now for 665 km and it feels well

Crest, 4082 op de teller

Gisterenavond ben ik nog even over de cascades gelopen, om wat fototjes te nemen. Een feest van herkenning. Ik heb ook nog even gauw een heerlijke duik genomen. Het aardige van de Ceze t.o.v. De Ardeche is dat het water een andere afkomst heeft, het komt niet uit grotten, en daardoor veel warmer is. In een woord verrukkelijk!!!!
Bij de tafeltennistafels en dus bij mijn tent was het een drukte van jewelste met opgeschoten jeugd. Ik herinner mij mij kinderen op deze leeftijd en op deze camping nog goed ....! Tot diep in de nacht ging het door.
Vanochtend de Rhone overgestoken. De Mistral is gisteren begonnen en die is strak noord en dus tegen en heel stevig. Geen pretje en oppassen 'geblazen'. Zelfs dalend moet ik trappen.
Ik kan me delen van de route nog goed herinneren van 8 jaar geleden, toen ging ik de andere kant op.
Ik zie plaatsjes als Pont St Esprit en Valreas. De laatste col was[Col du pas de Lauzun, een heel indrukwekkende klim naar (slechts 504 m, maar ontzettend mooi.
Ik ben om 19:00 in Crest en heb eeb mooi plekje op het trekkersveld. Na het eten nog even het dorp in. Het is een heel oud plaatsje met een Donjon en dus getekend door leed uit de godsdienststrijd. Nu is er in de hoofdstraat een gezellige braderie die zich daar niets van aan trekt. Gewoon touristisch gezellig.

La Roque s Ceze

Vandaag een prachtige etappe, waarvan feitelijk weinig te vertellen is. Gewoon Zuid-Frans. Leuke dorpjes, mooi landschap. Bergje op, bergje af. Wel hard werken. Hier en daar even aanleggen voor fruit of fris. Wat wil je nog meer.
Ik ben voor in de cafe's maar overgeschakeld op Cola, drink ik nooit, maar Orangina kan ik niet uitstaan. In winkels kun je wel vaak Fanta kopen. orangina is een of ander waterig aftreksel van iets wat naast sinasappel heeft gelegen.
Vanochtend bij de koffie zag ik een laptop op de bar staan en ik mocht van de barman mijn blog bijwerken. Ging lekker vlot.
Eindbestemming, na 120 km: la Roque s Ceze. Toen de kinderen klein waren ben ik hier veel geweest. Een prachtige plek met watervallen, Les Cascades de Sautadet.
De camping is vol. Dit zou de eerste keer in 6 weken zijn dat ik zou worden geweigerd. Er is nog een plekje bij de pingpong tafels. Voor mij acceptabel. De volgende camping is een berg en 20 km verderop.

Update of weblog

I have updated my map and uploaded my pictures in album: L'Herault.

St Martin de Londres

Na 2 dagen over een gierende kustweg is dit een verademing. Niets heeft hier haast, zelfs autos niet. Het landschap is niet spectaculair, maar gewoon stil, mooi. Hier en daar een dorpje of Chateau. Dus eindelijk toch La douce France. Zelfs ik heb geen haast (trouwens wat zo dat uithalen?)
Mijn Frams is op het moment abominabel. Ik gooi er allerlei Spaanse woorden tussendoor. Zal wel wennen, maar op dit moment wekt het vooral mijn eigen lachlust op. De combinatie met Engels is nooit zo een probleem geweest, maar Frans en Spaans liggen te dicht bij elkaar. De route gaat aanvankelijk door de wijngaarden van de Rousillon. Later wordt het beeld bepaald door L'Herault met een schitterende gorge. Ik ben hier 12 jaar geleden lang geweest, dus de bezienswaardigheden laat ik liggen. Maar ik geniet van het landschap en ook van de herkenning. Aan het eind zitten er twee stevige lange klimmen in van 4 en 7 km. Daar vlak voor krijg ik mijn eerste lekke band. Oorzaak: een plakkertje begeeft het. Kost me wel veel energie en tijd.
Ik ben na 120 km om 20:00 op mijn bestemming.
Ik ben inmiddels in overleg met mijn jongste zoon. Hij is met zijn gezinnetje in de Drome neergestreken. Mijn route loopt daar op een afstand van 6 km langs. Over 3 dagen kan ik daar zijn, tevens een goed moment voor een rustdag. We zullen zien.
Ik heb het nog niet gehad over de prijzen in Frankrijk. Hier is alles 3 keer zo duur als in (midden) Spanje. Een Fanta kost in Spanje 1,20, hier durven ze voor een Orangina (een waterig aftreksel van sinasappelen) 3,50 te vragen. Ik ben grootverbruiker, dus dat wordt de koelkast van winkels, waar het nog betaalbaar is ;-)
Het is een verrukkelijke avond. Op de camping is een dans en karaoke feest. Ik wilde een biertje gaan drinken, maar heb de rust verkozen met een paar blikjes in mijn rugzak. Ik hoor ver weg het gestamp, maar hier is het uit te houden,
Een uitstekende dag, hard gewerkt en genoten.

Colombiers, vlakbij Beziers

Vandaag was gewoon een snertdag. Na de camping werd het gebied langdurig behoorlijk vlak maar het waren weer van die echte kustwegen met heel weinig duidelijke aanduidingen. Ik moest een aantal heel grote Etangs passeren, waarbij dezelfde plaatsnaam aan weerszijde van die Etang voorkomt. Dan is het behoorlijk lastig orienteren. Ik heb voor een deel van kleinde departementale wegen gebruik kunnen maken, maar heb ook langdurig op de D627 en D6009 gezeten, autowegen met heel druk en veel zwaar verkeer. Het waaide hard dus het was behoorlijk opletten voor rukwinden, zowel natuurlijkem als die van vrachtwagens. Als dan de vluchtstrook ook nog in slechte staat is, dan is mijn 'snertdag' voldoende verklaard, denk ik. Speciale aandacht vergt het dat de rijweg 1 cm hoger ligt dan de vluchtstrook. Als ik dus aan zie komen dat de vluchtstrook niet meer berijdbaar is moet ik snel in de spiegel kijken en mijn kans grijpen. 1 cm is niet veel, maar als ik die in de lengte richting moet nemen is het erg riskant, net tramrails waar je langs rijdt. Een snelle draai moet het geheel afmaken. Enfin ik leef nog en ben in Colombiers aangekomen. Wat meeviel is dat het vaak bewolkt was.
Na Narbonne begon ik mij pas op mijn gemak t voelen. Eerst nog wel even een drukke weg, maar daarna ging het het platte land op en mijn route beschrijving hielp me erbij om de kleine wegen te vinden.
Eindelijk na 200 km geen razend verkeer meer langs mij heen.
Vlakbij Colombiers loopt het Canal du Midi onder een tunnel door. Weer een bezienswaardigheid, hoewel ik de tunnel in Noord Frankrijk mooier vind. Als het goed is kom ik daar nog langs.
Op de camping ga ik wat achterin staan. Daar barst het van de fietsers. Zoveel ben ik nog niet tegen gekomen.
Conclusie: ik ben op mijn nieuwe route aangekomen: de groene weg naar de Middellandse zee. Eindelijk nu wel La douce France. Vandaag heb ik 126 km gedaan.