Na 2 dagen over een gierende kustweg is dit een verademing. Niets heeft hier haast, zelfs autos niet. Het landschap is niet spectaculair, maar gewoon stil, mooi. Hier en daar een dorpje of Chateau. Dus eindelijk toch La douce France. Zelfs ik heb geen haast (trouwens wat zo dat uithalen?)
Mijn Frams is op het moment abominabel. Ik gooi er allerlei Spaanse woorden tussendoor. Zal wel wennen, maar op dit moment wekt het vooral mijn eigen lachlust op. De combinatie met Engels is nooit zo een probleem geweest, maar Frans en Spaans liggen te dicht bij elkaar. De route gaat aanvankelijk door de wijngaarden van de Rousillon. Later wordt het beeld bepaald door L'Herault met een schitterende gorge. Ik ben hier 12 jaar geleden lang geweest, dus de bezienswaardigheden laat ik liggen. Maar ik geniet van het landschap en ook van de herkenning. Aan het eind zitten er twee stevige lange klimmen in van 4 en 7 km. Daar vlak voor krijg ik mijn eerste lekke band. Oorzaak: een plakkertje begeeft het. Kost me wel veel energie en tijd.
Ik ben na 120 km om 20:00 op mijn bestemming.
Ik ben inmiddels in overleg met mijn jongste zoon. Hij is met zijn gezinnetje in de Drome neergestreken. Mijn route loopt daar op een afstand van 6 km langs. Over 3 dagen kan ik daar zijn, tevens een goed moment voor een rustdag. We zullen zien.
Ik heb het nog niet gehad over de prijzen in Frankrijk. Hier is alles 3 keer zo duur als in (midden) Spanje. Een Fanta kost in Spanje 1,20, hier durven ze voor een Orangina (een waterig aftreksel van sinasappelen) 3,50 te vragen. Ik ben grootverbruiker, dus dat wordt de koelkast van winkels, waar het nog betaalbaar is ;-)
Het is een verrukkelijke avond. Op de camping is een dans en karaoke feest. Ik wilde een biertje gaan drinken, maar heb de rust verkozen met een paar blikjes in mijn rugzak. Ik hoor ver weg het gestamp, maar hier is het uit te houden,
Een uitstekende dag, hard gewerkt en genoten.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment