Vandaag weer een echte bergetappe. Omhoog, omlaag... Nog meer omhoog, omlaag... Nog veel meer omhoog, omlaag.... Het lijkt Drs. P wel, alleen ging die heen en weer. Ook zo zinloos. Het gebied is, los van een paar drukke verbindingswegen totaal eenzaam. Als ik 1 auto per uur ben tegen gekomen is het veel. Prachtig uitzicht op de haarspeldbochten die ik maak. Als ik naar de bergen kijk zie ik altijd ergens een weggetje lopen, waar je eigenlijk niet wilt zijn, maar ik denk dan dat ik daar wel kom. Achteraf valt het dan meestal wel weer mee.
Met mijn ervaring over niet bestaande campings ga ik in Taverno maar eens informeren of Velez Blanco een camping heeft. Het gemeentehuis heeft gratis internet, en wel zeer uitgebreid. En ja Velez heeft zelfs een uitgebreid vakantie en sport centrum. Met goede moed ga ik verder met klimmen en dalen. De laatste klim is een heel venijnige. Het is maar 4 km, maar ik voel het goed.
Velez Blanco is een alleraardigst stadje. Er stroomt overvloedig water uit bronnen en dat water is haast het lekkerste wat ik heb geproefd. Er is alleen weer geen internet. Wel in het gemeentehuis, maar het is vrijdag middag, dus ....
Nu op zoek naar touristen info, over de komende fietstrajecten. Ach ze doet zo haar best, maar ik ben gewoon op mijzelf aangewezen. Ik moet de gok maar wagen en denken: het gaat wel een keer over. De komende 2 dagen worden (denk ik) de echte proef. Zonder goede gegevens over de stijgingen (% en lengte), niet echt leuk. Er is ook geen 'vluchtbus'. Dus gewoon dom en hard doordouwen.
Allemaal overwegingen voor morgen. Nu zit ik te genieten van mijn biertje met patatas bravas, na een goed vervulde dag. De caracoles picates waren ook heel apart. Hele kleine slakjes in een heel hete saus. Er was een soort happy hour voor tapas, maar de 10 minuten die ik moest wachten werd wel 3 kwartier. Toen ik wilde afrekenen kreeg ik ze geserveerd.
No comments:
Post a Comment