Na lang nadenken en opties bekijken ben ik er uit. Met de fiets in de bus omhoog, tot Tabernas. Dan verder fietsen naar de zonnecentrale. Dan de woestijn in en de filmsites bekijken. Vervolgens bergaf. En ik heb de beste mogelijkheden van mijn transport gebruikt.
Voordat de bus vertrekt heb ik nog lekker de tijd om de bijzondere Cathedraal te bekijken, bijzonder omdat het meer een verdedigingswerk is, en om een krantje te lezen.
De centrale ligt 5 km voorbij Tabernas. Bij de poort aangekomen begint de bewaker al nee te schudden, zelfs als ik zeg dat er gisteren is gereserveerd. Maar bij navraag komt hij vriendelijk terug en mag ik er toch in. als hij mijn fiets bestudeert gaat hij zelfs glimlachen. Ik denk dat hij aanvankelijk dacht dat ik van Mars kwam. Hij greep nog net niet zijn revolver. De rondleidster is heel wat vriendelijker en ik wordt met een zomerschool meegenomen.
De plant is een groot onderzoeksinstituut waar allerlei soorten toepassingen, allen gebaseerd op de zon, worden onderzocht. Twee zonnetorens met heliostaten (met de zon meedraaiende spiegels). Allerlei trogpanelen (parabolisch gebogen spiegels, met een brandlijn). Volledige paraboolspiegels met een Sterlingmotor in het brandpunt. Parabolen waar met temperaturen van 2000 tot 3000 graden materialen worden getest. Ontziltingsinstallaties en water zuiveringsinstallaties. Kortom: een knollentuintje voor degene die dit interesseert. De excursie duurde ongeveer 2 uur, waarna ik hartelijk afscheid heb genomen (zelfs van de bewaker) en weer met mijn fietsje op weg ging.
Tabernas is mijn tussenstop voor een lunch. Een karakteristiek plaatsje met historische huizen. Hier vlak bij liggen de bekende filmlocaties waar ik dus vlak langs kom, overigens in een schitterend landschap. Bij een van die lokaties staan een paar Franse meiden, die vanochtend in de bus zaten, te wachten op de retour bus. Via hun kwam ik er achter wat het ongeveer zou brengen, voor €20. Een soort Warner Bross Movie world, maar dan in het Spaans. Ik besluit dus maar lekker af te dalen. Ook de desert geloof ik wel. De landschappen zijn hier al schitterend en dat is nog wel zo een 10 km langs een snelweg omhoog.
Ik heb weer gezien wat ik wilde zien.
Mijn slang van de drinkzak is tussen mijn spaken gekomen. Het mondstuk is er af. Dat ding kan ik dus niet missen en ik moet in Almeria dus maar op zoek naar een nieuwe.
De VVV hier is perfect. Vriendelijk, behulpzaam, weten (bijna) alles. Zo kunnen zij mij ook de beste zaak adviseren voor de drinkzak. Dat wordt dus een Camelback. Indertijd vond ik die zo duur, maar dat vind ik nog. Maar ja geen keus.
Zit na een druk vervulde dag weer op de camping, plannen voor morgen te maken. Want die Sierra de Segura komt steeds dichter bij. Dat wordt zo een beetje een nachtmerry. Want zo een schrik heb ik nog nooit voor bergen gehad.
Wednesday, 8 July 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment