Albaracin, 110 km

Vandaag weer een echte bergetappe. Ik las ergens dat Spanje vergelijkbaar is met een gerimpeld tafellaken. De sierra's vormen de rimpels en ik heb er al heel wat gehad en er komen nog een paar met bergen van de stevigste soort. Ik geloof dat ik nog een paar keer over 1700 m moet.
In de eerste bergetappe kwam ik veel Guardia Civil Trafico auto's tegen. Een hield mij aan om mij te melden dat ik in de vluchtstrook moest fietsen want het is verboden midden op de weg te fietsen. Ik heb hem gezegd dat ik dat snap, maar dat er vaak geen vluchtstrook is, dat er vaak veel steentjes liggen en dat ik mijn oren open heb voor het achterop komend verkeer. OK, maar dan zo veel mogelijk!! En toen waren we het met elkaar eens en hoefde ik niet naar de gevangenis.
Opeens zie ik op een weg vlak bij Huelamo een enorme hoeveelheid gieren, maar nu vlakbij. Grandioos, wat een beesten.
De klim naar Puerto de Cubillo is stevig. Over 10 km moet ik 400 m omhoog over een slechte weg. Het uitzicht is grandioos.
Even verder kom ik bij de bron van de Taag, de grootste rivier van Spanje. Maar geen water te bekennen. Wel een groot stalen monument: Meneer Sneeuw of zoiets.
Toen ik later in Frias mijn Fantaatjes dronk en daar vroeg of de weg nog zou stijgen, kreeg ik als antwoord: neen, gaat alleen omlaag, met bochten. Wel zeker dat ik daarna nog 1,5 km moest klimmen en niet zo een beetje ook. Dit soort adviezen is niet voor het eerst en heb ik dus niets aan.
Op de route kom ik nog langs een gigantische Dolina, zeg maar een ingestortte kalk grot, waardoor een diep gat in de grond ontstaat. Later kom ik langs een mooie waterval, gedeeltelijk ook in een grot.
Het waait behoorlijk dat houdt de temperatuur redelijk.
Om 17:00 kom ik in Albaracin aan met een uitstekende camping, gewoon zoals het hoort. Keurig sanitair, vriendelijke bediening en goedkoop ook. Ik heb haast want ik wil de blog nog even bijwerken. In de bibliotheek schijnt internet te zijn. En natuurlijk is de bibliotheek gisteren met vakantie gegaan. Maar goed ook, want dit plaatsje is zo charmant, dat het zonde is om 1,5 uur in de bibliotheek door te brengen. Er is heel veel te zien en het is gezellig. Het lijkt in sommige opzichten een beetje op Cuenca, maar kleinschaliger en schilderachtiger. Dat kun je ook zien aan het aantal kunstschilders dat Plaza Mayor bevolkt.
Op Plaza Mayor waar ik een biertje drink schuiven Ilse en haar dochter Maggie (op mijn uitnodiging) aan mijn tafeltje aan, Nederlanders, maar Ilse woont in Spanje. Dat was onverwacht gezellig.
Nog even boodschappen doen. Nergens meer brood te koop. Gelukkig zijn ze op de camping goed voorzien, zodat ik morgen geen noodrantsooen hoef aan te spreken.
Ik heb even de fiets een beurtje gegeven, veer, ketting, versnelling. Beetje redelijk gemaakt.
Het wordt zelfs koud door de wind en de hoogt, 1145 m.