Parque de Alto Tajo

Mijn wekker loopt af = communicator, en direkt slaat hij weer op hol. Hij (of zij???) is weer een halve dag van de rel, totdat het zich vanzelf weer herstelt.
Bij het opstaan stonden de muggen kennelijk ook op. Hele legers vielen me aan. Ik ben weggevlucht, zonder behoorlijk in te pakken, dus dat moest even verderop opnieuw. Die muggen laten overigens nog stevige wondjes na, vooral als je er aan krabt.
Vandaag zeer zonnig en weer een lange klimdag, langzaam maar zeker. Naar het hoogste punt tot nu toe, 1260 m. Dat is dan meteen een zeer uitgestrekte eenzame hoogvlakte met werkelijk niets te zien, behalve hitte en een weg en het landschap is glooiend.
Een korte siesta gehouden, 's middags ontstaat er toch wat sluier bewolking. Tijdens de siesta heb ik niets anders te doen dan een uil knappen, lunchen en de insecten bezig zien die mijn broodkruimels nuttig gebruiken.
Ik vond het altijd zo leuk om koeien tegen te komen, mijn beste reisvriendinnen. Helaas ik kom hier alleen maar waarschuwingsborden voor koeien tegen.
In Molina de Aragon is de Alcazar prachtig. Ik heb geen behoefte aan een bezoek, de buitenkant doet het.
Op een terras vele koude Fantatjes naar binnen geslagen en geprobeerd te achterhalen of en waar hier een camping is. Iedereen die ik het vraag doet een beetje moeilijk: ja de volgende camping is 40 km verder. Daar heb ik na 100 kmklimmen dus net geen trek meer in, het moet per slot toch vakantie lijken.
Uiteindelijk kom ik in het natuurgebied van de hoge Taag (Alto Tajo) terecht en na veel omzwervingen ga ik in een trekkershut slapen. Dit gebied is schitterend met de mooiste rotsformaties, de natuur, de rust en goed te befietsen. Die hut heeft 2 verdiepingen. De bovenste is de salon. Daar is niets in, behalve een open haard. Meubilair moet je zelf meenemen. Beneden is de garage, daar kan de fiets goed staan. Buiten staan een heleboel tafels met banken en de rivier loopt er vlak langs. Alles comfortabel dus.
Het eerste is natuurlijk mijn kleine waterfabriekje in werking zetten om de Gallo (zijrievier van de Taag) leeg te zuigen. Ook dit water smaakt mij best. Douchen en zwemmen zit er nu niet in, daar is de rivier niet geschikt voor.
Ik denk morgen in Madrid te zij, nog wel een heel eind, maar behalve een fikse klim verwacht ik dat het ook lange afdalingen zijn of door rivierdalen.
Hier is geen telefoon verbinding, dus dat wordt morgen in een of ander dorp.
Inmiddels is het donderdag. Ik heb een grote antenne ontdekt dus kan de mail versturen. Het park was fenomenaal om doorheen te fietsen. Wat een wonderlijke natuur. Ik heb denk ik de ergste klim voor vandaag gehad, we zullen zien.