Calatayud

Ik kwam tamelijk slecht/laat in slaap. Het stormde behoorlijk en ondanks dat ik het rustigste plekje van de wereld had, ligt het toch niet helemaal rustig. Dit was mijn eerste keer echt wildkamperen, maar alles went.
Het was vandaag regenachtig en fris. De hele ochtend ben ik aan het klimmen geweest. Door mijn korte nacht had ik behoorlijk moeite mijn ogen open te houden. Niet zo handig als het hard gaat (omlaag). Het is per slot een ligfiets. Om ca. 11:00 koffie gedronken in een lokaal cafe. Dorp inrijdend en eruit, langs de markt betekent een complete uitloop van toeschouwers. Ik dacht dat dit ding in Frankrijk onbekend was, maar hier lijk ik wel van Mars te komen (en niet van "mannen komen van Mars....", want volgens mij geldt dat voor alle Spaanse mannen).
Ik moet 3 stevige beklimmingen doen. Het plan is om Calatayud te halen. Het hele traject is prachtig, met veel bergen en mooie uitzichten. Het is ook behoorlijk rustig. Het laatste stuk gaat door een kronkelend dal, waar ook een spoorlijn loopt. Die gaat natuurlijk door tunnels terwijl de weg onder de spoorlijn door kronkelt. Ik raakte alle gevoel voor afstand kwijt. Heel irritant na ca. 100 km en veel klimwerk. Iedere keer dacht ik: na de volgende bocht zal ik de stad wel zien. Maar dan stond er weer zo een irritant bord: "nog 3km bochten". Opeens moest ik weer 200 m omhoog, daar had ik niet echt op gerekend.
In Calatayud blijkt de camping 3 km uit de stad te liggen, ook niet echt handig, maar het risico van de grote stad.
Prachtig als je hier de weg vraagt aan een stel. De man begint het uit te leggen, dat lijkt duidelijk. Halverwege valt de vrouw bij, maar het is niet duidelijk in welk stuk. Eerst praten ze dan tegelijk. Daarna wint zij en ben ik echt de weg kwijt en kunnen we opnieuw beginnen.
Eerst even een lekkere duik in het zwembad, de was doen (stinkt behoorlijk) en dan even de stad in en eindelijk eens een pilsje. De stad valt mij wat tegen, het pilsje is lekker en het begint te regenen, dus 2 pilsjes is ook goed.
Zonder al te moeilijk te doen of te overstessen fiets ik toch iedere dag wel 105 tot 115 km (tot nog toe).
Op de camping zijn er ongelooflijk agressieve muggen. Ze prikken geloof ik niet maar houden me wel knap bezig. Voor het eerst merk ik dat DEET helpt. Nu blijven ze op afstand, maar het werkt maar kort.
In de loop van de dag is de storing in mijn communicator spontaan verdwenen. Ik was al aan het bedenken wat ik in Madrid moest gaan doen. Dus maar even afwachten.
Ik ben nu weer helemaal clean, alles in orde, behalve dat ik nog wat te veel bagage mee heb. In Madrid maar eens even schiften. Geen probleem voor het gewicht, maar wel voor de ruimte. Helaas ook de verkeerde slaapzak mee, ik heb nog staan twijfelen!!!!!