Lunéville

Ik moet echt nog eens goed kijken wat ik in het verleden hier in de buurt heb gedaan (kan ik thuis pas), want net zoals de perfecte, rustige camping van afgelopen nacht herinner ik mij Darney ook heel goed. Dat is maar 45 km verderop dus het kan niet zo zijn dat ik op een reis op zo een korte afstand heb gekampeerd. Trouwens ik kwam van de andere kant Darney binnen. Teken dat mijn geheugen goed is, maar er zitten toch wat gaten in. Ach iets om mij onderweg mee onledig te houden. Je moet toch wat met je hersenen.
Ik kan me zelfs nog goed herinneren dat ik in het enige cafe van het dorp samen met een Nederlandse fietster, ook de enige gast van de onbewaakte camping alhier, een biertje heb zitten drinken. Hoe belangrijk kan iets zijn???
Gisteren avond met het stel dat de caravan voor mijn deur heeft weggejaagd gezellig zitten kletsen. (ik ben van de weeromstuit hun namen vergeten, omdat hij een heel apparte naam had). Ze kwamen uit Nijmegen.
De Saone wordt hier een smal beekje, vreemd gezicht tov die brede traag stromende rivier 30 km terug.
Bij Jesonville passeer ik de Franse noord zuid waterovergang. Het water ten zuiden hiervan stroom allemaal naar de Middellandse zee. Het water ten noorden hiervan wordt via de Maas naar ons land en de Noordzee afgevoerd. Als ik een bootje had hoefde ik niets meer te doen, bij wijze van spreken.
Het landschap is afwisselend landbouw, beeteelt en bos. Behoorlijk glooiend. Het aardige van deze dorpen hier is dat er nagenoeg altijd een paar bankjes te vinden is onder een stel bomen om en goede lunch te nuttigen en even rustig de ogen toe te doen.
Sinds 2 dagen vertoont mijn communicator weer dezelfde kuren als in het begin van de reis. Heel lastig, want mijn batterij is in 8 uur leeg.
Vandaag tot aan Lunéville gekomen, na bijna 130 km. Een traject naar tevredenheid met veel heuveltjes, 80 m omhoog, 80 m omlaag. Een paar heel steile stukken erbij, zo steil dat je binnen een paar minuten verzuurd en jezelf echt moet toespreken ('door of stoppen ... Door of stoppen????? Pijn, nog even tot dat bosje, hijg, hijg, hijg) en dat hart maar schreeuwen om rust!!!! Maar verder heel acceptabele stijgingen.
Ben vandaag wel erg bezig geweest met oude ritten en de verwarring die dat met zich meebrengt.
Le Clerc ligt vlakbij en ik heb nu maar eens uitgebreid lopend geshopt. Vanavond eens heel anders gegeten. Mijn maaltijden bestonden eigenlijk uit macaroni, groente (macedoine of erwten), champignons, olijven en tomatensaus. Alles uit blik. Goed voor de energie en in combinatie met veel fruit overdag en drinkyoghurt breed genoeg, dacht ik. Maar ik kan geen macaroni meer zien. Dus ik heb vanavond een uitgebreide verse salade gemaakt met een gekochte maar lekkere dressing en dat aangevuld met chips en brood. Heerlijk en voor herhaling vatbaar, als morgen alles tenminste nog in acceptabele staat is. Dit is een rustige camping.

No update of map and pictures. Progress

I am riding about the same route as last year, so I am making almost no pictures. It is still beautiful here and the wheather is perfect (not like last year with much rain). But there is no sense in looking for an internet cafe to do these activities. I think I will update the weblog when I am home, which will be about august, 13th or 14th.
In my weblog of last year (link in 'my profile') you can forecast my tour (roughly). I take sometimes other campings and in Luxembourg and Belgium I will take an alternative route. I want to avoid the city of Luxembourg this time, because it is very time consuming and complicated to find my way (a city in 3 dimensions!!!!)
My daily messages will go on.
Everything is going perfect. I feel good. After 4600 km .... Still not worn out! As long as I drink enough water.

Baulay, en 4500 op de teller

Gisteren had ik die 4500 er al op zitten, maar toch vermeldenswaard.
De tocht gaat nog steeds in de buurt van de Saone en is dus vrij vlak maar wel mooi. Ik ben inmiddels weer op de beschreven route.
Vorig jaar had ik veel regen en dan ziet alles er anders uit. Het mooiste stuk vind ik het stuk tussen Soing en Scey, waar je vlak langs de rivier fietst, eindigend bij de tunnel van St Albin, een klein boottunneltje in een kanaaltje dat 15 km Saone moet afsnijden. Ik maak nauwelijks foto's meer, want dit stuk heb ik vorig jaar ook gefietst en heb dus in de blog van vorig jaar al veel vastgelegd, incl foto's.
Ik heb mijn blog er niet op nagekeken omdat ik ook nog wat verrassingen wil houden. In Port s Saone ben ik toe aan een camping. De grote, bij de stad, wil ik niet en hij ligt ook te ver van de stad om daar voordeel van te hebben. Dus fiets ik door naar Moulin Rouge, bij Conflandey, ik vermoedde dat ik daar 7 jaar geleden gestaan heb. Dat klopt, maar hij is inmiddels opgeheven. Ze vewijzen mij door naar Baulay. Daar aangekomen komt het me vaag bekend voor. Nu weet ik het zeker. Ik ben hier eerder geweest. Op mijn vorige blog staat niets vermeld. Thuis mijn fietstabel maar eens goed nakijken.
Het is een klein terreintje. Er staan 2 andere Nederlanders. Als ik sta komt er nog een caravan met een stel bij. Die staan 3 kwartier te beoordelen dat onder de bomen 5 m voor mijn tent toch de beste plaats is. Ik maak geen bezwaar, ben morgen weg. Vervolgens gaan ze de caravan neerzetten en maakt het andere stel bezwaar: nu hebben we zoveel ruimte en moet je precies voor onze deur gaan staan'. Dat hielp. Vervolgens hebben ze weer 3 kwartier nodig om een nieuwe plek te kiezen: in de schaduw. Ik denk dat ze morgen verhuizen, want dan staan ze in de volle zon. Hij met korte broek, slippers en lange kousen aan..... Lijken echt ervaren kampeerders.
Vandaag weer 120 km gedaan, met mooi weer en een energieker gevoel: dus toch: water.

Auxonne, nog 935 km te gaan.

De eerste 37 km gaan via de voie verte naar Chalon s Saone. Een prachtig en comfortabel stuk om te fietsen. Nu eens echt vlak en door mooie natuur met af en toe een aanlegplaats (een oud station). In Chalon ben ik in het centrum koffie gaan drinken op dezelfde plek als de vorige keer. Toen was Chalon de inleiding voor een regenperiode, nu is het prachtig weer.
Omdat het nu droog is heb ik wel zin om Chalon te bekijken. Het blijkt slechts te bestaan uit een straat met twee pleinen. Wel een mooi straatje, met wat vakwerkhuizen, maar dat was het dan ongeveer. O ja, een kathedraal.
Ik rij dezelfde route de stad uit als vorig jaar. Het is opvallend hoe gedetailleerd ik me die nog weet te herinneren, over een heel lang traject. Ik ben vorig jaar op een nat industriespoor uitgegleden en dat zijn de vervelendste valpartijen omdat je heel snel ligt. Ik wist nog precies waar hij lag. Dit staaft de theorie dat om gebeurtenissen goed te onthouden er een bepaalde hoeveelheid energie mee gepaard moet gaan.
Ik zag echter nu pas hoe gemeen dit spoor lag. Normaal lopen ze diagonaal over de weg, deze lag bijna tegen het parallelle aan. Zelfs met droog weer was het oppassen geblazen.
Het land tussen de Saone en de Doubs is bijna zo vlak als Nederland. Heel lang en heel veel landbouwgebied dus.
Na 110 km vind ik het in Auxonne wel goed zo als ik ontdek dat die plaats een camping heeft, anders was ik nog 14 km doorgereden. Ik ben dus om 18:00 op de camping, eindelijk rustig tijd om even de spullen te drogen (condens).
Ik heb vandaag meer water gedronken dan gisteren, door de Cola fles maar een paar keer aan te spreken. Dat helpt toch wel, ik voelde me vanochtend erg brak, maar nu een stuk beter.
Ik moet nog 935 km en dat lijkt me te overzien. Wel wat klim stukken er in, zeker de Ardennen zijn niet te verontachtzamen, maar dat heb ik eerder gedaan.

Taize

I am progressing as expected. The roads are not too difficult, although I have to work in the hilly landscape. I aim for about 120 km/day. Whearther is quite reasonable. I have had a few showers.
I am in Taizé again, like every time I get the opportunity. It has neen good to be here.
On my way I visited the monastry of Cluny. Both Taizé and Cluny were/are communities. I prefer the first one. Cluny was baed on possession and power. Taizé is based on community, spirituality and simplicity.
A very good place te be.

Taize

Vanochtend was het weer eigen route. Tot Macon heuvelachtig terrein, dus de hele ochtend. Door een heel groot gebied gefietst waar het barst van de etangs (kleine meertjes).
Gisteren waren de hele dag de cafe's dicht, maar vanochtend ook, dus duurde het weer een hele tijd voordat ik koffie kreeg. (dat was in Spanje toch weer anders). Ik moest wel eerst zelf naar de patisserie om wat lekkers erbij te halen.
Ik dacht dat Macon een bezienswaardige plaats was, maar dat viel mij erg tegen. Ik heb er alleen maar een beetje doorheen gereden, ben niet bij het VVV langs gegaan.
Na Macon kwam de Voie Verte, zoiets als de Via Verde, maar dan beter. Deze loopt van Macon naar Chalon s Saone via Cluny en Taizé. Een prachtig aangelegd fietspad met uitstekend asfalt en een tunnel om je vingers bij af te likken.
Normaal is zo een oude spoorlijn tamelijk vlak, maar hierin zit een aantal gemene klimmen, dus toch hard werken. Maar de route is schitterend.
In Cluny heb ik nu eindelijk eens het klooster bezocht, iets wat ik me al 38 jaar voor heb genomen. Cluny heeft 1000 dochterkloosters opgericht. Qua omvang moet het ook gigantisch zijn geweest, maar een groot deel is in de loop der tijden gesloopt. Ze hebben wel een 3D simulatie die erg de moeite waard is.
Het deel van de Voie Verte na Cluny ken ik goed en het is volkomen vlak.
Ik merk duidelijk dat mijn energie op raakt. dat zou niet moeten kunnen, want mijn lichaam moet zich toch redelijk snel weer kunnen herstellen, zeker na een rustdag. Mogelijk drink ik te weinig. Doordat ik een paar keer een nieuwe waterzak heb moeten kopen moet ik mij nu behelpen met een die niet lekker zuigt en een bijsmaak geeft. Het is gelukkig niet al te heet meer, maar ik raak toch nogal wat vocht kwijt, dus ik moet daar toch beter op letten, denk ik.
Vanavond ben ik naar de gebedsdienst van Taize geweest. Een bomvolle kerk, ik schat toch 5000 mensen. Het was weer pakkend. Ik wilde eigenlijk niet weg, maar herinnerde me de toestand om de berg af te fietsen in het donker. Dat is verschrikkelijk, net zoiets als die tunneltjes op de Spaanse vias verdes. Dus ik ben precies met zonsondergang weer weggefietst en met een volle maan was het nog wel redelijk te doen.
Ik ben blij dat ik hier weer ben geweest. Foto's hoefde ik niet meer te maken, in de weblogalbums van vorig jaar staan er voldoende.
Sinds 2 dagen is de condens weer terug. Ik vond dat ik de tent steeds zo lekker kon inpakken, maar dit is nutteloos gewicht.

Rustdag in Chateauneuf de Galaure en weer verder naar Priay

Dat was een prima rustdag. Lekker ontspannen poedelen in het zwembad met Jacky en kletsen met zoon en schoondochter. En verder heel veel slapen. Ik was er aan toe.
Vannacht heeft het de hele nacht geregend. Toen het om 6:00 nog regende heb ik me nog maar een keer omgedraaid. Geen reden om vroeg op weg te gaan, want dat doe ik om de hitte beter te verdelen over de dag. Om 7:00 houdt het op met regenen, dus tijd om op te staan.
Het nadeel van zondag ochtend in Frankrijk is dat de cafe's dicht zijn en dus zat ik te smachten naar koffie. Normaal kom ik na 30 km wel aan mijn trekken, nu vond ik per ongeluk iets wat op een bar leek pas na 54 km en veel stevige klimmetjes. Die bar is gevestigd in een oude molen en het was tot voor kort een restaurant. Mevrouw is met het restaurant gestopt en doet uitsluuitend nog een bar en brocante. Ze komt komt gezellig met mij koffie drinken.
Bij lunchtijd zit ik op een bankje en begint het ineens te stortregenen. Voldoende om maar eens goed te schuilen, want hierin is het geen genoegen om te fietsen.
Ondeweg krijg ik een maal de vraag of ik invalide ben en een maal of ik met pensioen ben. Doe ik iets verkeerd???
Vandaag ben ik behoorlijk aan het knokken tegen mezelf. Alles gaat traag. Alle cafe's zijn dicht op zondag, erg ongezellig, maar het was voor mij een vluchtmogelijkheid om de traagheid te verbergen. Om een uur of 4 toch nog een half uur geslapen op een stadsbankje. Uiteindelijk weet ik een quiche met Fanta om een uur or 6 te bemachtigen, trouwens de man probeerde me met een wisseltruc nog te beduvelen (niet gelukt). Daarna kwam eindelijk de gang er in.
Tot Priay gekomen, 6 km van mijn oorspronkelijke doel vandaan Pont d'Ain. Toch nog 130 km gedaan, maar je wilt niet weten met hoeveel moeite. Op de camping staan mij buren Anne en Leo uit Arnhem bij de receptie. Ik krijg meteen een ijsje van ze. We hebben samen een prima avond doorgebracht, met voldoende eten en drinken en gespreksstof.