Change of the map

For those who like to follow me on the maps. You may have recognized that after Madrid I have changed my route completely. From Madrid I go straight south, just east of Aranjuez, then to Valdepenas (where I am now). Tomorrow I will arrive at my original route, near Hornos. In a few days I wil update everything.

Valdepenas

Gisteren avond, midden in het korenveld was een schitterende avond. De zon ging prachtig onder, het was windstil en het zicht op die paar verspreide bomen tegen die mooie lucht was heerlijk. Toen de sterren zichtbaar werden werd het pas echt feest, iets wat je in Nederland bijna niet meer tegekomt: geen kunstlicht. Ik heb genoten!!!!
Ik blijk de Ruta de Quijote te volgen. In Villacana wordt ik door een vriendelijke fietser naar het gemeentehuis gebracht, alwaar ik door de mevrouw van de touristen informatie uitgebreid over deze route wordt geinformeerd. Het is een zeer uitgebreid stelsel van fietsroutes door La Mancha. Later komt er een meneer bijstaan die zelf ook graag fietst. Hij biedt me aan mij de stad uit te begeleiden naar het begin van de route. Ja, maar ik wil eerst koffie drinken. Geen probleem. Ja maar ik wil ook nog even fruit kopen. Ook dat is geen probleem, daar brengt hij mij wel naar toe. Zo gezegd zo gedaan. Meneer en mevrouw (van de info) stappen in de gemeente auto en rijden me voor. Bij de Fruta y Verdura (fruitwinkel) aangekomen, smoest hij wat met de winkelier. Ik krijg direct voorrang en in plaats van te moeten betalen krijg een hand van de groenteboer 'de la casa, y buen viaje'. (Van het huis en goede reis).
Buiten de stad krijg ik mijn laatste instructie en bedank beide hartelijk. De route is onverhard en prachtig. Heel wat mooier dan de rechte asfaltweg tot nu toe. Maar het schiet helemaal niet op en het kost enorme inspanning om overeind te blijven. Na verloop van tijd, en een flinke schuiver, besluit ik toch maar weer de verharde weg te nemen.
Ik kom een herder met een kudde schapen tegen. Ik heb altijd gedacht dat de herder de schapen drijft en dat de hond assisteert. In dit geval loopt de hond aan een touw aan de riem van de herder. De herder loopt voorop en de schapen volgen gedwee. Als de weg moet worden overgestoken roept de herder een paar kreten en de schapen sluiten keurig aan en wachten tot de auto's voorbij zijn. Nog een paar andere kreten en ze spoeden zich over de weg. Het lijken wel honden.
Siesta houdt ik in het stadspark van Herencia, want buiten de stad is geen stukje schaduw te ontdekken. Ze zijn net het gras aan het sproeien en extra lekker is om even in het natte gras te rusten!!!
Na de siesta is het nog 60 km naar Valdepenas, de volgende camping. Men zei in Madrid al: nu ga je de woestijn in. Het is wel begroeid met druiven en ander landbouwspul, maar de hitte is overweldigend met een harde wind die je helemaal uitdroogt. Het wordt totaal ca. 140 km en ik zit al te overwegen, als de camping aardig is, bv met een zwembad, een dag extra te nemen om Valdepenas te bekijken en een beetje uit te rusten. In Valdepenas aangekomen wordt ik doorgewezen. Uiteindelijk vertelt een cafe baas me dat ik weer een stukje snelweg moet nemen. Onder protest dan maar, voor het goede doel!!!! Dus op de snelweg aan een pomphouder gevraagd: 'meneer, de camping lag daar en is al 4 jaar gesloten'. De volgende is 50 km verder op. Ik mocht wel direct achter de benzinepomp staan (vuilcontainers ervoor rollen en je staat ook in het wild). De pomp sluit wel en het is 10 m van de snelweg, zeker niet zo een idyllisch plekje als gisteren. Het is wel veilig, de poitie komt een paar keer langs (of dat een goed teken is betwijfel ik). 60 km zie ik niet meer zitten, ik had me net voorgenomen niet meer zo een dag te maken als naar Madrid. Gelukkig ligt er een hotel. Dat heb ik genomen. Even mens worden. Dan morgen maar geen Valdepenas zien. Ik had even zwaar de pest in. Want morgen wordt ook een zware etappe. Enfin, ik voel me dus niet echt thuis in het hotel, zeker na mijn mijmeringen over rust en een zwembad. De barkeeper is een verwoed fietser dus dat is weer leuk.

Vertrek uit Madrid, tussen Villatobas en Lillo

Hier wordt je helemaal gek van. Was het moeilijk met de fiets Madrid in te komen, er uit komen is zo mogelijk nog lastiger. Madrid is een gigantische stad, bestaande uit allemaal aparte stadjes. Er loopt een zeer uitgebreid stelsel van 'vias verdes' rondom Madrid, ofwel fietspaden. Deze fietspaden kruisen op allerlei plaatsen gewone wegen wat soms heel lastig kan zijn omdat ze dat maar half hebben afgewerkt, dus je moet zeer goed opletten. Op deze fietspaden staan alleen richting verwijzingen naar de wijken van de stad en dan moet je dus beschikken over een uitgebreide plattegrond. Geen enkele verwijzing naar plaatsen in de omgeving en niemand weet iets. Ik heb al mijn orientatiemiddelen moeten inzetten, kaart, zon, kompas, GPS en mij Spaans. Toen ik uiteindelijk toch ergens de naam zag van San Martin de la Vega, een plaatsje ten zuiden van Madrid, heeft een oudere heer op de fiets mij naar een goed orientatiepunt weten te fietsen. Gezellig gekletst onderweg. Nu kon ik weer een routeplan opbouwen. De winkels gaan pas om 9:00 open en dat is wat laat als je met een lege maag moet rijden. De compensatie is dat naar San Martin een uitstekend fietspad ligt en daar uiteindelijk ook wel goede koffie te vinden is. Wat een verademing weer op het 'platte' land te zijn.
Het is een relatief vlakke tocht met maar een paar niet al te hoge heuvelruggen. De weg is recht en saai. Het is enorm benauwd met wel een dunne bewolking. M'n strot schuurt van de warmte en ik drink me helemaal lens. In het cafe waar ik mijn Fantaatjes drink ben ik een bezienswaardigheid door de hoeveelheid en de combinatie met water en ijs. Dat heet niet drinken, dat heet verzwelgen.
Ik moet weer een nachtje wild kamperen want er zijn geen campings. Bij de Rio Tajo kan ik geen schone plek zonder muggen vinden. trouwens even eerder ben ik een politieauto tegen gekomen. Dat is niet vreemd. Maar het gedrag van de ome's agent wel. Toen ze me zagen stoten ze, stapten allebei uit en bleven naast de auto staan. Totdat ik voorbij was. Ze groetten met Hallo ipv Hola. Ik reed na mijn groet natuurlijk gewoon door. Toen ik de pick nick plek bij de Taag aan het inspekteren was, zag ik de politie auto terug komen. Ik denk zo maar dat ze mijn bedoelingen door hadden. Midden in de hoogvlakte stroomt een beekje, daar is een sort vallei met inhammen in de bergjes. Ik inspecteer ze als een hotelkamer. Niets is echt geschikt, behalve als het per se moet. Uiteindelijk kom ik in een geoogst korenveld terecht (wat vroeg trouwens). En na een beetje zoeken vind ik de geschikte bosjes die me helemaal aan het zicht onttrekken. Bij dat inspekteren kwamen er heel vaak trekkers langs. Ook daarvan vermoed ik dat de berijder mijn bedoeling wel door heeft. Volgens mij is de kunst om een plek te vinden waar ze jou niet vinden, zodat je rustig kunt slapen. Ik zet mijn tent ook pas op na het eten, anders is het misschien zonde van de moeite en ik kan de omgeving van de plek langdurig verkennen.
Hier zitten alleen heel grote mieren en een teek heb ik op tijd van me af kunnen plukken.
Verder is het weer een perfecte plek, alleen niet aan stromend water, dat zou het gezelliger maken. Ik heb water voldoende meegenomen, behalve om me te douchen, maar dat komt morgen wel weer. Het is een mooie avond. Ik moet uitkijken voor de teken en verder geniet ik van mijn thee en ben ik tevreden. De afstanden zijn toch nog akelig hoog, vandaag ook weer 118 km gedaan.

Laatste dag Madrid, morgen verder.

Na boodschappen en ontbijt heb ik de reis naar de kust verder gepland. Ik moest een keuze maken. Of mij haasten om een vriendin in Malaga voor zondag (dan vliegt ze naar de USA) nog te ontmoeten, of zonder tijddruk het oorspronkelijke plan uit te voeren. Dat laatste is het geworden. Ik vind de risico's van de hitte en de bergen te groot en kom nog voldoende onzekere situaties tegen zoals waar te kamperen om die haast er niet nog eens bij te willen hebben. Ik voel me daar wel goed bij.
Vanmiddag (zaterdag) heb ik Joseba (ook een lange afstand fietser) ontmoet (kende ik van 2 jaar geleden, mijn Spaanse cursus) en zijn we samen bij zijn huis gaan zwemmen. En heel lang bij gepraat.
Ik probeer mijn groenvoer behoefte weer op peil te brengen. Dat is tijdens het fietsen lastig omdat ik weinig vers kan houden. Ik heb ook knap last van de droogte en hitte (kapotte lippen, ondanks het insmeren, pijnlijke slijmvliezen en verkoudheid). Ik eet normaal zoveel mogelijk fruit, maar toch...
Vanochtend (zaterdag) naar het Retiro park geweest, krantje (El Pais) gekocht en lekker zitten lezen met cafe con lecce. Het ultieme genoegen!!??
Zondag ochtend in Cafe Commercial (een beroemd grand cafe) mijn krant gelezen, dat was wel zeker een genoegen vanwege de entourage.
Gisteren is een Pools stel op de fiets aangekomen, waarmee ik heelwat had uit te wisselen: fietservaring en zij komen net uit Andalusia terug.
De avond met de intercambio groep doorgebracht, als vanouds een gezellige sfeer, maar er waren zegge en schrijven maar 2 bekenden van 2 jaar geleden, neemt niet weg dat het zeer geanimeerd was. Vooral als ze ontdekken dat je een volgens hun, zotte tocht onderneemt. Het wordt weer knap laat en dan blijkt het Poolse stel ook in de metro te zitten.
Vandaag heb ik pillen gekocht om mijn mineralen en vitaminen huishouding op peil te houden. Ik verlies zoveel vocht dat ik daar wel eens te kort aan zou kunnen krijgen. Een klein reiswekkertje is nergens te koop, helaas, want ik durf de communcator niet meer op wekken te zetten. Verder doet hij het nu goed en dat wou ik ook maar zo laten.

Madrid

Ik was na die 200 km en even afkicken met thee, bier en wat mailtjes zo weg ondanks de herrie. De camping ligt vlak bij de snelweg, het vliegveld en een parkje, waar hangjongeren graag 's nachts hun radiotje (getto-blaster) beluisteren. Verder zijn honden verboden, maar La Dona heeft er zelf geloof ik 3, die heel veel blaffen.
De camping is niets veranderd. La Dona heeft alleen nog lelijker rood haar, ik geloof dat ze 100 jaar is.
Ze herkent mij wel (ze heeft 2 jaar geleden ook 6 weken tegen mij aan kunnen kijken). Het winkeltje op het terrein is nog steeds nooit open en alle aankondigingen zijn vergeeld en kloppen niet. Zelfs de schoonmaker geeft het verkeerde antwoord op de openings tijd van El Corte Ingles, (de grootste warenhuis keten van Spanje), ligt vlakbij.
Vanochtend probeer ik eerst wat eetbaars te krijgen, maar op mijn tijd zijn de winkels nog niet open, dat werd dus thee met een kaakje.Ik ga naar El Corte Ingles, want ik heb wel eens behoefte aan normaal voer en zij zijn goed gesorteerd, ze hebben hier alles.
Ik moet ook nog naar het postkantoor want ik wil overbodige bagage terug sturen. Correos (het postkantoor) is dicht. Op de camping komen net een paar Nederlanders aan, aan wie ik mijn plastic zakje heb kunnen meegeven, voor mij heel wat, voor hun bijna niets.
Het is bloedheet in Madrid, de stad(???). Dus niet te veel ondernemen. Na de siesta ga ik het internet cafe in en daarna een biertje drinken op Plaza Sta Ana. Supergezellig met fLamengodansen. Ik eet daar ook maar eens een salade, want aan groevoer krijg ik gebrek.
Toen ik bij de camping kwam zag ik aan de plassen da het stevig had geregend (in Madrid niets van gemerktz). Dat zal dus wel een nat matrasje worden vannacht.
Madrid is altijd een gezellige en mooie drukke stad. Ik heb hier behoorlijke herinneringen, die ik de komende dage een plekje zal moeten geven. 'fietser alleen soms?'

For my English readers

Last sunday I left St Jean Pied de Port on my recumbent. I had some troubles with my first gear, so the Pyrenees were not very convenient. In Sanguesa I asked assistance of a bike shop and after that it was OK.
I slept on regular campings, but 2 times the distance was to long so I choes a camping place along the Rio Ebro, very beautiful. And one time I slept in a wanderers cabin in the Parque natural de Alto Tajo, a marvelous parc and the stars are exceptional there in the complete darkness.
Spain is, indeed, very mountainous, so it it a lot of climbing, in the heat. Although I sometimes also have cloudy days. So I go on, but slowly and need to take siestas in order not to burn alive.
My last stage was from the Parque to Madrid.it was probably a small mistake but it was 197 km's. So I arrived at midnight on the camping Alameda de Osuna (i stayed there 2 years ago for 6 weeks). I biked for 5 days and made until now 714 km's. Going south I will not manage that, I think because of the heat.
I will stay a few days in Madrid to meet some friends and to relax/recuperate a bit.
On monday I will go on. Until now it was a beautiful trip and I enjoy it.

I have updated the map and uploaded pictures