Girona, rustdag

De camping is eenvoudig, maar ook rustig. Bij et toiletgebouw staat een tuinset en een koel/vries box. Prima gelegenheid om mijn biertje te koelen en de wijn koud te zetten. Tevens is dit gebouw een ontmoetingsplaats, dus gezellig zitten kletsen met een van de kampeergasten.
Vanochtend heel kalm aan opgestaan en vervolgens de mieren aanvallen gepareerd. Die beestje kruipen werkelijk overal in en onder.
Redelijk vroeg naar Girona gefietst, het was toch verder dan ik dacht. Ik zal wel zijn omgereden. Historisch Girona is een mooie wijk met een imposante cathedraal. De camping eigenaar zei: met het grootste schip ter wereld. Maar dat geloof ik niet. Er zal wel iets anders 'het grootst' zijn. De oude joodse wijk en de stadmuur zijn prachtig. Doordat de Riu Onyar door de stad stroomt heeft het een beetje een Venetie effect (Canal Grande). Toe aan een kop koffie met chocolade croissant op Plaza de independencia.
Er is deze week het feest van Sant Cugat (wie het ook was?). Dat betekent dat de winkels dicht zijn en daar had ik wat meer rekening mee moeten houden. Want nu moest ik nog heel erg mijn best doen om op tijd bij de lokale supermarkt te komen, die gelukkig nog even open was.
Llorenç is de campingbeheerder, degene die zoveel in zuid Amerika heeft gefietst. Hij heeft mij vanmiddag geinstrueerd over de mooiste route naar Frankrijk.
Op de camping staan nogal wat Nederlanders. Leuke gesprekjes gevoerd, maar nu maar eens in gewoon Nederlands.
In het dorp is het feest en er wordt een concert gegevn met Mexikaanse muziek. Daar hou ik wel van. Bij aankomst kwam ik een man tegen, natuurlijk via de ligfiets die uit Almeria kwam en die helemaal enthousiast werd toen hij hoorde dat ik daar was geweest.
De muziek was te gek en de sfeer leuk, hoewel nog niet zo druk. Ik denk dat het pas later op de avond helemaal 'dorpsfeest' zou worden, maar voor een hardwerkende fietser wordt dat te laat. Ik zat naast een stelletje dat gelukkig ook wel wilde kletsen. Dat was het dorpsfeest.