Pantano, Embalse de los Bermejales

De nachten zijn hier zo bloedheet dat de tent niet eens dicht kan, zeg maar: onder de blote hemel slapen is het lekkerst. Granada uitrijden is, voor een stad, voor het eerst eens eenvoudig. Ik ben nog nooit zo makkelijk zonder te verdwalen uit een stad weggekomen, terwijl ik toch door de hele stad heen moest.
Haaaaa, ik zie mijn eerste koeien. Uiteraard op de foto genomen, maar de omstandigheden zijn niet zo aardig in ieder geval niet zo dat we even lekker kunnen communiceren. Ze staan niet in een weide maar in een soort overlaad station.
De kerkklokken hier in Spanje zijn een appart verhaal. Ze klinken als gebarsten plaatwerk. Niet zoals in Nederland met een diepe volle bronzen klank en nagalm. Ik geloof dat ik in Spanje ooit maar een mooie klok heb gehoord en die hing in de kathedraal van Santiago. Maar die was dan ook in de klokkengieterij in Asten (bij Helmond) gegoten. Oer Nederlands vakwerk.
Even voorbij Santa Fe moet ik een viaduct onderdoor. Er staat een halve meter water. Eerst even de boel verkennen, moet ik dan bagage en fiets appart overdragen? Er daalt een Spaans engeltje van 70 jaar met een dikke buik neer en die weet mij gelukkig een alternatieve route te wijzen.
Ik moet wel even wennen aan het niet meer kunnen belasten van mijn standaard, dus bij iedere stop moet ik een steunpunt opzoeken. Dat is vooral lastig als ik de fiets even moet nakijken of iets moet uittesten. Dan wordt het dus afladen, maar daar ben ik erg handig in geworden.
ik heb een van mijn korsten opengestoten. Gelukkig heb ik voldoende verband- en ontsmettingsmiddelen ingeslagen na de valpartij. Het bloedt flink. Een reis met bloed, zweet en smeer!!!! Het is nog een hele kunst om er toonbaar uit te blijven zien. Gelukkig zijn mijn shirts erg makkelijk te wassen.
Het eerste stuk na Granada is tamelijk vlak en heel relaxed rijden. Een tijd lang heeft er een Spaanse fietser gezellig met me mee gefietst. Lekker zitten kletsen. Later op de ochtend komen de bergen weer kalm aan onder mijn wielen.
Rond siesta tijd ben ik toevallig bij een mooi stuwmeer waar ook een goede camping aan ligt. Ideale plek om siesta te houden, waarom zou ik daarna doorrijden tot laat??? Wild kamperen heeft zijn charme, maar met deze hitte prefereer ik wat meer luxe als die zich aan dient. Malaga is vandaag toch niet haalbaar, tenzij ik een zonnesteek op wil lopen. Dus ik heb na 53 km mijn tentje maar opgeslagen en heb heerlijk gezwommen in het Embalse de los Bermejalos.
Gezellig zitten kletsen met Bill en Mae uit Schotland. Gemeenschappelijke ervaring: energie projekten.